Ένδεκα χρόνια μετά την παρθενική πρόκριση κυπριακού συλλόγου στη νοκ άουτ φάση ευρωπαϊκής διοργάνωσης βρέθηκε η δεύτερη ομάδα που πιστώθηκε ανάλογο επίτευγμα.
Την περίοδο 2011/12 ο ΑΠΟΕΛ του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, μόλις στη δεύτερη συμμετοχή του σε ομίλους, εξασφάλισε την παρουσία του στη φάση των 16 του Τσάμπιονς Λιγκ τερματίζοντας πρώτος, μπροστά από Ζενίτ, Πόρτο και Σαχτάρ Ντονιέτσκ.
Στην τρέχουσα σεζόν η ΑΕΚ του Χοσέ Λουίς Όλτρα, στην τρίτη συμμετοχή της σε ομίλους, «κλείδωσε» την πρόκριση στη νοκ άουτ φάση του Κόνφερενς Λιγκ αποσπώντας πλεονέκτημα σε ενδεχόμενη ισοβαθμία με την Ντινάμο Κιέβου στην τρίτη θέση του β’ ομίλου του Γιουρόπα Λιγκ.
Τόσο ως προς την αίγλη και τη δυναμική της κάθε διοργάνωσης όσο και ως προς την ποιότητα και τη δυναμική των αντιπάλων, τα επιτεύγματα των «γαλαζοκιτρίνων» και των «κιτρινοπρασίνων» δεν είναι ευθέως συγκρίσιμα.
Αποτελούν, ωστόσο, αδιαμφισβήτητες ιστορικές επιτυχίες, υπερβάσεις που έφεραν/φέρνουν τους συγκεκριμένους συλλόγους σε νέο (ανώτερο) επίπεδο, ενώ έχουν και συγκεκριμένες κοινές παραμέτρους.
Και οι δύο προκρίσεις οριστικοποιήθηκαν στην πέμπτη αγωνιστική, στην οποία εξασφαλίστηκε πλεονέκτημα ισοβαθμίας έναντι ενός πρώην συλλόγου της Σοβιετικής Ένωσης. Για τον ΑΠΟΕΛ ήταν πλεονέκτημα έναντι της (ρωσικής) Ζενίτ, για την ΑΕΚ είναι πλεονέκτημα έναντι της (ουκρανικής) Ντινάμο Κιέβου.
Και στις δύο περιπτώσεις το εν λόγω πλεονέκτημα προέκυψε μέσα από τη συγκομιδή 4 βαθμών στα μεταξύ των δύο ομάδων παιχνίδια και η πρόκριση «σφραγίστηκε» με μια ισοπαλία: για τους «γαλαζοκίτρινους» ήταν το 0-0 στην Αγία Πετρούπολη, για τους Λαρνακείς το 3-3 στην Αρένα.
