Η προηγούμενη φορά δεν ήταν και τόσο μακρινή, ώστε να έχει ξεχαστεί.
Στις 22 Αυγούστου, μετά την εκτός έδρας ήττα με 2-1 από την RFS, ο Πρόδρομος Πετρίδης είχε εισέλθει στα αποδυτήρια για να «τα ψάλει» σε άπαντες και να τους θέσει προ των ευθυνών τους.
Στις 3 Οκτωβρίου, μετά το εκτός έδρας 1-1 με τους Σάμροκ Ρόβερς, ο πρόεδρος του ΑΠΟΕΛ ένιωσε την ίδια ανάγκη και προχώρησε εκ νέου στο συγκεκριμένο διάβημα.
Ότι αυτή η αντίδραση προέκυψε στο πέμπτο παιχνίδι του Νταβίντ Γκαγέγο και στο όγδοο του Ζοζέ Ντομίνγκεζ είναι, εν προκειμένω, το έλασσον.
Το μείζον είναι ότι παρά την αλλαγή τεχνικής ηγεσίας και τις προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ οι «γαλαζοκίτρινοι» -στα μάτια και στην κρίση της διοίκησής τους- δεν βελτιώθηκαν, αλλά έμειναν στάσιμοι.
Σημειολογικά το παιχνίδι στην Ιρλανδία είναι για τον ΑΠΟΕΛ μια επιστροφή στο σημείο μηδέν. Σε αυτό που ηχεί ο συναγερμός ότι χωρίς άνοδο στην απόδοση η επίτευξη των στόχων τελεί εν αμφιβόλω.
Τέλη Αυγούστου η απουσία εγχώριων υποχρεώσεων είχε δημιουργήσει το «παράθυρο» για την αποπομπή του Γκαγέγο και την έλευση (επιστροφή) του Ντομίνγκεζ. Αρχές Οκτωβρίου το κυριακάτικο ντέρμπι με την ΑΕΚ λειτουργεί ως τροχοπέδη σε μια ακριβή επανάληψη του σεναρίου.
Είναι όμως μια τροχοπέδη με ημερομηνία λήξης. Αν την Κυριακή δεν προκύψει νίκη επί των Λαρνακέων, η επερχόμενη διακοπή του πρωταθλήματος δημιουργεί την ιδανική συνθήκη για εξελίξεις στον Αρχάγγελο.
