«Η ζωή μου όλη» θα μπορούσε να αναφωνήσει ένας φίλος της ομάδας της Λάρνακας, ιδιαίτερα βλέποντας αυτό το ενδεχόμενο να επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά.
Σίγουρα όταν ο αντίπαλος μένει με 10 παίκτες από το 28’ και δεν μπορείς να πετύχεις κάποιο τέρμα, αυτό που μένει στο τέλος της ημέρας είναι η πίκρα για το ότι θα μπορούσες να φύγεις με κάτι παραπάνω από απλά τη «λευκή» ισοπαλία.
Σίγουρα η ΑΕΚ δεν έπαιζε μόνη της. Απεναντίας, είχε να αντιμετωπίσει μια Ομόνοια ψυχωμένη που έτρεξε, πάλεψε και διεκδίκησε και αυτή με τη σειρά της τη νίκη με κάθε δυνατό τρόπο. Δεν ήταν εύκολο να φύγει με διπλό, ακόμη κι αν οι συνθήκες έμοιαζαν ως τέτοιες.
Το μεγάλο στοίχημα για τους «κιτρινοπράσινους» πλέον και εφόσον θέλουν πραγματικά την πρόκριση, είναι να βρουν τον τρόπο να κερδίσουν την Ομόνοια. Μια φορά θα είναι αρκετή αλλά και… «φαρμακερή»!
Ρωτήσαμε αρκετές φορές τον Μπεργκ τι θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά για να έρθει το τέρμα, με τον ίδιο να απαντάει ως συνήθως «να στείλουμε απλά την μπάλα στα δίχτυα». Ακούγεται απλό, αλλά δεν δείχνει να είναι και τόσο.
Στη ρεβάνς τα πράγματα θα είναι διαφορετικά, με τον Μπεργκ και πολύ περισσότερο τους παίκτες της ομάδας να καλούνται να δείξουν τον απαιτούμενο χαρακτήρα, ιδιαίτερα όταν θα βρεθούν μπροστά από την αντίπαλη εστία.
Για την ώρα την βλέπουν σαν «κλειδαρότρυπα». Στο «ΑΕΚ Αρένα» θα πρέπει να βρουν τον τρόπο να στείλουν την μπάλα στο πλεκτό και να μετατρέψουν τις ευκαιρίες του σε γκολ. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να έρθει η πρόκριση!
