Κρατάμε δύο εικόνες από την αναμέτρηση στο ΑΛΦΑΜΕΓΑ και τις επιλογές του Γιάννη Αναστασίου, που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη έκβαση του αγώνα.
Αρχικά, η Ομόνοια είχε πολύ καλή απόδοση στο πρώτο ημίχρονο. Αρκετά πιεστική, δημιούργησε ευκαιρίες, όμως πήγε στα αποδυτήρια πίσω στο σκορ με 0-1. Αυτή ήταν η θετική εικόνα των πρασίνων. Από εκεί και πέρα, χάθηκε η συνοχή, τα τρεξίματα, η δημιουργικότητα και οι ευκαιρίες.
Περνά με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου στον αγώνα ο Στέφαν Γιόβετιτς στην θέση του Λοίζου. Βγάζει ένα ποδοσφαιριστή που ήταν αρκετά κινητικός και κρατά στο παιχνίδι τον Εβάντρο που δεν είχε καλή απόδοση.
Και ενώ χρειάζεται γκολ η Ομόνοια, αδυνατεί να φτιάξει φάσεις. Στη ουσία αδυνατεί να δημιουργήσει προϋποθέσεις προς την αντίπαλη εστία.
Φτάνουμε στο 63’ και ρίχνει ο Ανασασίου στον αγώνα τους Χάμπο, Αλιούμ και Κακουλλή. Βγάζει Στεπίνσκι, Σεμέδο και Εράκοβιτς.
Εξ ακολουθεί η Ομόνοια να μην μπορεί να απειλήσει. Αντίθετα, ο Απόλλωνας που είχε το προβάδισμα ήταν πιο επικίνδυνος. Δεν βγήκε επίσης, η επιλογή του Σίμιτις ως δεξι μπακ. Όσο ήταν στο παιχνίδι, πολύ λίγα πράγματα επιθετικά.
Γενικά ο τρόπος που διαχειρίστηκε το παιχνίδι με τις αλλαγές ο τεχνικός της Ομόνοιας, ήταν για άλλο ένα παιχνίδι λανθασμένος. (Γι' αυτό το λόγο δέχθηκε έντονη κριτική στις διπλές αναμετρήσεις με την Πάφος FC στην Ευρώπη). Στις δηλώσεις, μάλιστα, στάθηκε στο γεγονός ότι αρνείται να χάσει η ομάδα του. Ίσως να μην είδε την διαφορά από την κορυφή που είναι στους 12 βαθμούς. Εκτός κι αν ο στόχος δεν ήταν το πρωτάθλημα και είναι απλά η κατάκτηση της 3ης θέσης.
Αυτή η ομάδα με αυτό τον προπονητή, έχει ταβάνι με βάση τους κρίσιμους αγώνες που κλήθηκε να δώσει. Δεν μπορεί για μεγάλα πράγματα.
Το τριφύλλι, πληρώνει και τις μεταγραφές Ιανουαρίου που δεν έγιναν. Έφυγε ο Σίμιτς (ίσως ο πιο σταθερός παίκτης) και δεν αντικαταστάθηκε επάξια. Ήρθε ο Ινγκεμπρίτσεν που δεν μπορεί να δώσει λύσεις.
Ευθύνη έχει φυσικά και οι διοίκηση της Ομόνοιας. Ο πρόεδρος, Σταύρος Παπασταύρου, δήλωσε πρόσφατα πως θα ολοκληρωθεί η σεζόν με τον Αναστασίου. Κανένα πλάνο. Ακόμα και αυτή η τοποθέτηση άργησε περίπου 3 μήνες να έρθει.
Είναι πολλοί οι λόγοι που δεν αφήνουν την Ομόνοια να διεκδικήσει το πρωτάθλημα. Λανθασμένες επιλογές για την θέση του προπονητή, απουσία ενός πλάνου και κακός προγραμματισμός. Τόσο το καλοκαίρι όσο και την μεταγραφική Ιανουαρίου. Αντί η ομάδα να ενισχυθεί για να πετύχει τους μεγάλους στόχους, έκανε ακριβώς το αντίθετο.
Η διαφορά από την κορυφή (αυτός πρέπει να είναι ο στόχος της Ομόνοιας), μιλάει από μόνη της.
