Ο… μήνας του μέλιτος στο «γάμο» του Απόλλωνα με τον Βλάνταν Μιλόγεβιτς παρήλθε.
Το 4-1-0 σε πέντε αγωνιστικές από τις αρχές Σεπτεμβρίου, όταν πρωτοκάθισε στον πάγκο ο Σέρβος, μέχρι τις αρχές Οκτωβρίου μετατράπηκε σε 1-0-3 στις τελευταίες τέσσερις στροφές του πρωταθλήματος.
Μετά την 8η αγωνιστική οι «κυανόλευκοι» ήταν πρώτοι στη βαθμολογία με +1 από τον κοντινότερο διώκτη τους, πλέον είναι έκτοι, στο -8 από την κορυφή και μόλις στο +2 από τον έβδομο.
Η ήττα από την Πάφο (0-3) που συνοδεύτηκε από τις αποβολές των Μιλόγεβιτς και Κυριάκου «γέννησε» τις ήττες από Ομόνοια (0-2) και ΑΕΚ (0-1), αλλά και μια σειρά από «καυτά» ερωτήματα.
-Αρκεί η επιστροφή του προπονητή και του αρχηγού, προκειμένου να διορθωθούν όλα τα κακώς κείμενα;
-Τι μαρτυρούν για τον χαρακτήρα, το σθένος και την ανθεκτικότητα της ομάδας οι πέντε νίκες μετά από προβάδισμά της και η μία νίκη και τρεις ήττες μετά από προβάδισμα αντιπάλου;
-Πώς και γιατί μετά από οκτώ αγωνιστικές αδιάλειπτου σκοραρίσματος «έπεσε ο γενικός» και η ομάδα παραμένει «άσφαιρη» εδώ και τρία παιχνίδια;
-Οι νίκες επί ΑΕΛ και Άρη ήταν τελικά η εξαίρεση στον κανόνα σε ό,τι αφορά τα ντέρμπι;
-Πόση τιμή περιποιεί στο βάθος και στην ποιότητα του ρόστερ η εξέλιξη σε απόλυτο βαρόμετρο της ομάδας του 39χρονου Βαλμπουενά;
Τις απαντήσεις οφείλουν να προσκομίσουν το επιτελείο και οι παίκτες του Μιλόγεβιτς μετά τη διακοπή -αρχής γενομένης από το εντός έδρας ντέρμπι με την Ανόρθωση. Το πρόγραμμα ακολούθως (Εθνικός, Οθέλλος, Νέα Σαλαμίνα, Καρμιώτισσα) ευνοεί τη δημιουργία ενός νικηφόρου σερί μέχρι τα απανωτά crash-test (ΑΠΟΕΛ, ΑΕΛ, Άρης).
Μέχρι τότε η μόνη ασφαλής εκτίμηση για τον Απόλλωνα του Μιλόγεβιτς είναι η ακόλουθη: δεν είναι τόσο κακή ομάδα όσο αφήνουν να εννοηθεί οι τρεις συναπτές ήττες, αλλά ούτε τόσο καλή όσο άφηναν να εννοηθεί οι πέντε νίκες και η μία ισοπαλία που προηγήθηκαν.