Οι κυπριακές ομάδες άρχισαν να αποκτούν από δύο ξένους ποδοσφαιριστές αρχές της δεκαετίας του ’80 και λίγο πιο νωρίς. Μετά σταδιακά είχε αυξηθεί ο αριθμός των ξένων. Τότε βέβαια που κάθε ομάδα είχε δύο. Η επιλογή γινόταν με ιδιαίτερη προσοχή αφού δεν μπορούσες να κάνεις λάθος, όχι μόνο για τους αγωνιστικούς αλλά και οικονομικούς λόγους.
Η αγορά που είχε ζήτηση εκείνη την εποχή ήραν βασικά η Βουλγαρία και άλλες Βαλκανικές χώρες, αφού οικονομικά ήταν πιο προσιτές οι μεταγραφές παικτών. Μια από τις περιπτώσεις που αξιολογείται ως πολύ πετυχημένη ήταν αυτή του Βούλγαρου αμυντικού της Αλκής, Ιβάν Τισιάνσκι. Δεν ήταν τυχαίος παίκτης αφού ανήκε στη Λέφσκι και ήταν διεθνής. Είχε έλθει τότε στη Λάρνακα μαζί με τον Μίλεν Γκοράνοφ που ήταν μεσοεπιθετικός.
Ο Ιβάν Τισιάνσκι αγωνίστηκε για 7 χρόνια στην Αλκή, όπου είχε γίνει ιδιαίτερα αγαπητός για την μεγάλη προσφορά του αλλά και τον χαρακτήρα του. Η αγωνιστική παρουσία του Βούλγαρου αμυντικού, ήταν κάτι που ξεχώριζε και οι φίλαθλοι γενικά της Κύπρου τον εκτιμούσαν για το μεστό παιχνίδι του. Έπαιζε στο κέντρο της άμυνας και ήταν ουσιαστικά ο ηγέτης της Αλκής ενώ πολλές φορές προωθείτο για να βοηθήσει και μεσοεπιθετικά.
Μπορεί να μην ήταν ψηλός αλλά ξεχώριζε για την αλτικότητα του το πείσμα και την μαχητικότητα του, ήταν πολύ καλός στο ένας εναντίων ενός αλλά και στις στατικές φάσεις. Ο Τισάνσκι έπαιξε στο κέντρο της άμυνας με διάφορους παίκτες όπως οι Τ. Μιαμιλιώτης, Μ. Παναγιώτου, Στάσος και Μ. Ιωάννου. Στα χρόνια που αγωνίστηκε συμπαίκτες του ήταν και οι Π. Σαϊττης, Κ. Παναγή, Ν. Λεωνίδου, Χ΄Λοίζου, Β. Βιολάρης, Ν. Νικολάου, Μάκης και Γιώργος Χρυσοστόμου, Ολύμπιος, Ζέζος, Μοσφιλιώτης, Τ. Φαντούσης κ.α
