Το Πρωτάθλημα Εθνών φέρνει πολύ λιγότερο σε μαραθώνιο και πολύ περισσότερο σε σπριντ.
Έξι παιχνίδια μέσα σε διάστημα δύο και κάτι μηνών καθορίζουν την κατάταξη στους ομίλους, την άνοδο, τον υποβιβασμό, τη συμμετοχή στα νοκ άουτ.
Με το νικηφόρο πέρασμά της από τη Λιθουανία η εθνική Κύπρου έχει βάλει από νωρίς τη βάση, προκειμένου -αν μη τι άλλο- να αποφύγει την τελευταία θέση και τον κίνδυνο υποβιβασμού στην τέταρτη κατηγορία.
Μια νίκη επί του Κοσόβου, την ερχόμενη Δευτέρα στην Αρένα, θα εξαλείψει αυτήν την προοπτική και θα ανοίξει την αντίστοιχη της ανόδου στη β’ κατηγορία -είτε απ’ ευθείας (μέσω της κατάκτησης της πρώτης θέσης) είτε μέσω διπλού νοκ άουτ (με κάποιον τρίτο της β’ κατηγορίας).
Όσο ελκυστικό προβάλλει ως προοπτική αυτό το 2/2 για το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, αλλά τόσο (ου μην και περισσότερο) δύσκολο είναι. Όχι μόνον, επειδή το Κόσοβο είναι πιο ποιοτικό σύνολο από τη Λιθουανία.
Κυρίως, επειδή η εθνική μας σχεδόν κοντεύει να ξεχάσει πώς είναι η επιτυχία σε διαδοχικές αναμετρήσεις. Η πιο πρόσφατη φορά που πιστώθηκε τέτοιο επίτευγμα χρονολογείται από το… 2007, όταν για τον τέταρτο προκριματικό όμιλο του Euro2008 η ομάδα του Άγγελου Αναστασιάδη είχε μετρήσει τρεις συναπτές νίκες: δύο επί του Αγίου Μαρίνου (1-0 στις 22 Αυγούστου, 3-0 στις 12 Σεπτεμβρίου) και μία επί της Ουαλίας (3-1 στις 13 Οκτωβρίου 2007)…
