Με βάση την εικόνα που έβγαλε η Ομόνοια σε αυτό το κρίσιμο παιχνίδι, η ήττα ήταν φυσικό επακόλουθο. Ήταν μάλιστα, άλλη μια επιβεβαίωση πως η φετινή ομάδα δεν μπορεί να κάνει το βήμα παραπάνω και να διεκδικήσει το πρωτάθλημα. Τα σκαμπανεβάσματα την κρατάνε μακριά από τον μεγάλο στόχο. Δείχνει μεγάλη αδυναμία η Ομόνοια στο να σταθεροποιήσει την απόδοσή της. Δεν γίνεται να παίρνεις μια τεράστια νίκη με την Πάφο την προηγούμενη αγωνιστική και λίγες μέρες μετά, να μην παρουσιάζεσαι ποτέ στο ντέρμπι «αιωνίων» και να γνωρίζεις την ήττα χωρίς καμία προσπάθεια.
Πήγαν στον κάλαθο, τόσο η δυναμική όσο και ψυχολογία και το μομέντουμ που υπήρχαν πριν τον αγώνα με τον ΑΠΟΕΛ.
Οι ευθύνες του Αναστασίου
Μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την εικόνα της Ομόνοιας έχει φυσικά ο Γιάννης Αναστασίου. Με αυτό τον προπονητή, οι πράσινοι δεν μπορούν να ελπίζουν για τον μεγάλο στόχο. Ήδη, αυτός χάθηκε και ας έλεγε ο ίδιος μια εβδομάδα προηγουμένως ότι μπορεί η ομάδα του για το πρωτάθλημα.
Ανάλυση για το κοουτσάρισα του Αναστασίου στον αγώνα με τον ΑΠΟΕΛ, δεν χρειάζεται να γίνει ξανά.
Γράφτηκε και λέχθηκε (σωστά) από όλους ότι ήταν χαμένος, δεν μπόρεσε ποτέ να αλλάξει την κάκιστη εικόνα της ομάδας του και μοιραία ήρθε η ήττα. Έδειχνε ανήμπορος να προβεί νωρίς σε αλλαγές έτσι ώστε να παρουσιαστεί καλύτερη και πιο ανταγωνιστική η Ομόνοια κόντρα σε ένα πιο παθιασμένο με αποφασιστικότητα αντίπαλο.
Σχολιάζονται επίσης, οι αποφάσεις του για κάποιους ποδοσφαιριστές. Ο Μάριους Στεπίνσκι είναι ο πρώτος σκόρερ, ήταν ο παίκτης που έκρινε το προηγούμενο ματς, όμως, συνέχισε να βρίσκεται στον πάγκο. Ο Χαραλάμπους δεν αξίζει περισσότερο χρόνο; Το ίδιο ισχύει και για τον Λοίζου.
Το είπαμε, θα το πούμε ξανά. Η Ομόνοια με αυτό τον προπονητή έχει ταβάνι και δεν μπορεί να αποκτήσει νοοτροπία νικητή.
Την μεγαλύτερη ευθύνη, όμως, την έχει η διοίκηση της Ομόνοιας και ο Σταύρος Παπασταύρου.
Είναι ικανοποιημένος ο πρόεδρος με τις εμφανίσεις της ομάδας του, με τον Γιάννη Αναστασίου στον πάγκο; Είναι ικανοποιημένος με την θέση της ομάδας του; Είναι ικανοποιημένος γενικότερα με τον τρόπο λειτουργείας στο πράσινο οικοδόμημα; Συμβιβάζεται με την 4η θέση και την διεκδίκηση του Κυπέλλου;
Πολλά τα ερωτήματα προς τον διοικητικό ηγέτη των πρασίνων.
Για να μπορεί μια ομάδα να λειτουργήσει επαγγελματικά χρειάζεται οργάνωση. Και στην Ομόνοια αυτό το πράγμα δεν υπάρχει. Ένας σύμβουλος στρατηγικού σχεδιασμού για όλες τις δουλείες. Να εκτελεί χρέη προπονητή, να έχει επικοινωνία με την διοίκηση και να βρίσκει ποδοσφαιριστές. Δεν είναι έτσι που δουλεύουν οι μεγάλες ομάδες.
Τρείς μήνες δεν μπόρεσαν να βρουν τον αντικαταστάτη του Βάλντας Νταμπράουσκας. Τον Ιανουάριο έφυγε ο Βέλικο Σίμιτς και τον αντικατέστησαν με ένα ανέτοιμο παίκτη, τον Ιγκεμπρίτσεν. Τώρα, είναι μια ανάσα από την ΑΙΚ Στοκχόλμης ο Ανδρόνικος Κακουλλής. Αντί να δυναμώσει ποσοτικά και ποιοτικά η Ομόνοια, έκανε το ακριβώς αντίθετο και αυτό το πληρώνει.
Σε κάθε θέση, χρειάζονται επαγγελματίες. Άνθρωποι του ποδοσφαίρου, προσωπικότητες που θα έχουν τον δικό τους ρόλο. Αυτό πρέπει να γίνει στην ομάδα της Λευκωσίας. Μόνο έτσι θα έρθουν καλύτερες μέρες.
Υπάρχει πλάνο τελικά; Υπάρχει όραμα; Υπάρχουν οι μεγάλοι στόχοι στην Ομόνοια; Κι άλλα ερωτήματα που ψάχνουν απαντήσεις.
Το μόνο σίγουρο, είναι, πως ο κόσμος έχει κουραστεί να βλέπει το ίδιο έργο σε επανάληψη τα τελευταία χρόνια. Δικαιολογημένα αντιδρά και δικαιολογημένα ασκεί έντονη κριτική προς πάσα κατεύθυνση.
