Η σύγκριση αποβαίνει μη ευνοϊκή για τον Κύπριο τεχνικό, δεδομένου ότι ο προκάτοχός του είχε μια ήττα από την Πάφο (1-3) και μία στα χαρτιά από τον Απόλλωνα για να φτάσει σε αυτόν τον απολογισμό.
Επτά βαθμοί σε τέσσερεις αναμετρήσεις με αντιπάλους όπως οι ΕΝΠ, Καρμιώτισσα, Ομόνοια 29Μ και Ομόνοια Αραδίππου είναι ελάχιστοι για να δικαιώσουν την αλλαγή τεχνικής ηγεσίας ή να υπηρετήσουν τη στόχευση των «γαλαζοκιτρίνων» στη σεζόν.
Τα παράπονα για τη διαιτησία είναι θεμιτά, συνοδεύονται όμως από δύο κινδύνους. Πρώτος: Εφ’ όσον είναι διαρκή, καταδεικνύουν αδυναμία. Δεύτερος: λειτουργούν ως άλλοθι που απαλλάσσει παίκτες και τεχνική ηγεσία από τις ευθύνες τους.
Στις τρεις ισοπαλίες η ΑΕΛ εμφάνισε σημαντικές αδυναμίες τόσο ανασταλτικά όσο και δημιουργικά-εκτελεστικά.
Όσο πιο γρήγορα τις διορθώσει (με τη δουλειά του προπονητή και με τη μεταγραφική ενίσχυση), τόσο το καλύτερο. Μία νίκη στις περασμένες οκτώ αγωνιστικές σίγουρα δεν είναι απόρροια διαιτητικών αποφάσεων.
