Εξαιρουμένων των αιθεροβαμόνων και των… τσακωμένων με την αλήθεια, ουδείς βλέποντας το πρόγραμμα δεν θα στοιχημάτιζε ότι η πρώτη νίκη της Ανόρθωσης στη σεζόν θα ερχόταν την τέταρτη αγωνιστική.
- «Καμία κόκκινη κάρτα σε Κουλιμπαλί, δεν είχε καλή απόδοση ο Αντωνίου»
- Πάει, τελείωσε, το «μαύρο» σερί!
Αν μάλιστα συνυπολογίζονταν τόσο η εικόνα της «Κυρίας» όσο και η αντίστοιχη της Ομόνοιας στις προηγούμενες τρεις στροφές, ουδείς θα φανταζόταν πως αυτή η νίκη θα ερχόταν και με μηδέν παθητικό.
Το περασμένο Σάββατο, ωστόσο, μετά το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή, στο «Αντώνης Παπαδόπουλος» το σκορ ήταν 1-0. Μια νίκη-«χρυσάφι» για την ομάδα του Γιάννη Οκκά, αν αναλογιστεί κάποιος απλώς πώς θα ήταν η κατάσταση σε διαφορετική περίπτωση.
Αν η Ανόρθωση επιθυμεί να «χτίσει» πάνω σε αυτήν την επιτυχία, οφείλει να την «αναγνώσει» σωστά. Οι τρεις βαθμοί κατακτήθηκαν, διότι η ομάδα άρπαξε (από τα μαλλιά) την ευκαιρία που της παρουσιάστηκε μέσα από την αποβολή του Στεπίνσκι. Αυτό αξίζει και πρέπει να της πιστωθεί.
Η άλλη όψη του νομίσματος είναι πως αυτήν την ευκαιρία δεν τη δημιούργησε. Δεν ήταν το παιχνίδι της που δημιούργησε τις προϋποθέσεις για τη νίκη. Και αυτό είναι κάτι που οφείλει να αλλάξει, αρχής γενομένης από το παιχνίδι με τον Εθνικό στο Δασάκι.
Σε διαφορετική περίπτωση από το «δόξα τω Θεώ» δεν θα αργήσει να (ξανα)βρεθεί στο «βόηθα Παναγιά».
