Να πανηγυρίζει στο φινάλε. Όπως έκανε στην Λεμεσό -για την Ευρώπη- και στη Λάρνακα απέναντι στην ΑΕΚ.
Οι παίκτες του Καρσέδο φρόντισαν να εφαρμόσουν στον απόλυτο βαθμό το πλάνο του. Έκαναν την ομάδα τους κυρίαρχη απέναντι στην Ανόρθωση. Από το 1' έως τη φάση του 3-1 (80') ήταν το απόλυτο αφεντικό. Ακόμη και μετά τη μείωση στο σκορ όμως, ήταν αυτή που επεδίωξε ακόμη ένα τέρμα.
Δεν πιέστηκε, δεν κινδύνευσε, γενικώς. Αντιθέτως, ήταν η ομάδα που γέμισε την αντίπαλη περιοχή και αναλόγως της διάθεσης, της διαχείρισης του αγώνα και του ρυθμού, επιβλήθηκε κατά κράτος.
Το πρώτο γκολ άργησε, βάση προϋποθέσεων που η ίδια έφτιαξε, όμως φαινόταν από το ημίωρο και μετά ότι αυτό θα 'ρχοταν. Μια τα ανεβάσματα του Σίλβα -στο ντεμπούτο του ήταν από τους διακριθέντες- και μια οι κάθετες προς τους Ζάζα και Ζάιρο, ήταν κίνδυνος-θάνατος για την αντίπαλη άμυνα. Και ερχόταν κι ο Ντράγκομιρ να πατάει περιοχή, δημιουργώντας όλο και περισσότερα θέματα στην Ανόρθωση.
Η πίεση που έβαλε, επίσης, την έφερε πολύ κοντά σε προϋποθέσεις για να συνδεθεί με τα αντίπαλα δίχτυα. Ωστόσο, υπήρξε μια στιγμή, που έκανε απλά επίδειξη... ποιότητας. Αυτή ήταν στο 57'. Ο Καρσέδο βγάζει τους Ζάιρο και Ζάζα, τους πιο επιδραστικούς παίκτες του στην επίθεση. Και βάζει στη θέση τους Νατέλ-Άντερσον, που δύο λεπτά μετά συνδυάζονται για το 2-0.
Αν αυτό δεν είναι πολυτέλεια τότε τι; Η Πάφος FC έχει απλούστατα ένα ρόστερ ικανό για όλα. Ακόμη και για το πιο ψηλό σκαλί στον φετινό μαραθώνιο. Το έχει αποδείξει. Το στοίχημα όμως είναι η διαχείριση των πολλών αγώνων που έρχονται και το είπε καθαρά ο Καρσέδο μετά το παιχνίδι.
Με το «δύο στα δύο» στο πρωτάθλημα, δεν μπορεί παρά να στοχεύει στο απόλυτο και με το πέρας της εξ αναβολής αναμέτρησης με τη Νέα Σαλαμίνα την ερχόμενη Τετάρτη. Γιατί πολύ απλά, η Πάφος FC... μεγαλώνει!
