Πάει σε ένα παιχνίδι γνωρίζοντας πως βρίσκεται στο -4, αφότου είχε ολοκληρωθεί το παιχνίδι του ΑΠΟΕΛ. Και κάνει ένα «διπλό», που λες δεν γίνεται, η φετινή χρονιά είναι δική της. Και όσο συνεχίζει να εξαρτάται από την ίδια ο φετινός τίτλος, το αποδεικνύει.
Σε ένα παιχνίδι που πρόσεξε ιδιαίτερα τα νώτα της. Γνωρίζοντας πως ο αντίπαλος είχε να σκοράρει για πάνω από 180' λεπτά. Αλλά και που ήξερε πως δεν θα βρει τους χώρους που βρήκε για παράδειγμα η Ομόνοια απέναντί του, στις αμέσως προηγούμενές του αναμετρήσεις.
Ήταν ένα παιχνίδι ειδικών συνθηκών, που ο Μπεν Σιμόν προσπάθησε να διαβάσει και να διορθώσει τις ανορθογραφίες μέσα από αυτό. Ο Τόνγκια δεν «τράβηξε» το κουπί. Ο Γκάμα προσπάθησε αλλά δεν. Ο Λόπες, άφαντος και ο Σολ δεν ήταν στην αποστολή για να βοηθήσει. Έπρεπε να τραβήξει άσο από το μανίκι...
Η κίνησή του να τοποθετήσει τον Σάντος στην επίθεση, κάτι που έπραξε ξανά φέτος, έφερε αναστάτωστη στην αντίπαλη άμυνα και αφού νωρίτερα στο ματς το VAR διόρθωσε -σωστά- τις αποφάσεις των βοηθών στα γκολ του Άρη, φρόντισε να γίνει απαιτητική διεκδικώντας το «τρίποντο».
Χάνει το άχαστο ο Τρισκόφσκι, της κάνει τη... χάρη ο Κοκόριν και βρίσκει δοκάρι, αλλά ο Σάντος πάει να κάνει ό,τι άλλες δυο φέτος στο 90'! Νωπές οι μνήμες για τους ΑΕΚτζήδες για τις χαμένες του ευκαιρίες... Όπως και στο παιχνίδι με τον ΑΠΟΕΛ, με τη φάση του Τόνγκια.
Είναι όμως αυτές οι φορές που η μοίρα σου τα φέρνει πίσω. Και αφού οι πανηγυρισμοί του αντιπάλου στο 90+2' πάνε στα σκουπίδια, ο Μιλίτσεβιτς έρχεται να πετύχει ένα γκολ-τίτλου στο 90+6'.
Αν είναι γραφτό λοιπόν, η ΑΕΚ να πανηγυρίσει το πρωτάθλημα, τότε αυτό το παιχνίδι, με το πρώτο φετινό γκολ του Μιλίτσεβιτς, θα μνημονεύεται για χρόνια...
