Η (αρνητική) δυναμική είναι τέτοια που νομοτελειακά η μπάλα τους παίρνει όλους. Ο περίγυρος της Ανόρθωσης είναι «καζάνι που βράζει», στο στόχαστρο της οργής και της αγανάκτησής του μπαίνουν οι πάντες.
Όσοι ωρύονταν, ιδίως μετά τον αποκλεισμό από τον Άρη, ότι η κατοχή μπάλας και ο επιθετικός προσανατολισμός δεν ωφελούν την ομάδα, όσοι πίστεψαν ότι βρήκαν δικαίωση της επιχειρηματολογίας τους στο χθεσινό πρώτο ημίχρονο στην Αρένα, απλά εθελοτυφλούν απέναντι σε γεγονότα και πραγματικότητες.
Στο ΓΣΠ η Ανόρθωση έπαιξε πιο συντηρητικά και άφησε την πρωτοβουλία στον αντίπαλο. Δεν απέφυγε τη (νέα) ήττα, ενώ η εμφάνισή της στο πρώτο ημίχρονο χαρακτηρίστηκε ντροπιαστική. Η δε ΑΕΚ άφησε μεν την μπάλα στον Άρη, ουδόλως όμως ταμπουρώθηκε, τουναντίον πίεζε την ανάπτυξή του από την αρχή της και με το γρήγορο προβάδισμά της διευκολύνθηκε τα μέγιστα στο τακτικό πλάνο της.
Όταν στο δεύτερο ημίχρονο, χωρίς ο αντίπαλος προπονητής να ρίξει στο παιχνίδι έστω κι έναν επιθετικό, η αντοχή των Λαρνακέων για υψηλή πίεση μειώθηκε, η «ελαφρά ταξιαρχία» και την ισοφάριση και (περισσότερες) ευκαιρίες για την ανατροπή βρήκε.
Ο Νταβίδ Γκαγέγο κινδυνεύει να γίνει ακόμη ένας προπονητής που θα πέσει θύμα της επιτυχίας του. Οι υψηλές πτήσεις της «Κυρίας» στον α’ γύρο ήταν κόντρα στη ριζική αναδόμηση του ρόστερ το περασμένο καλοκαίρι, κόντρα στους σοβαρούς και μακροχρόνιους τραυματισμούς παικτών-κλειδιά.
Όσο ο Ισπανός κρατούσε την Ανόρθωση ψηλά πραγματοποιώντας απανωτές υπερβάσεις, τρυπώντας διαδοχικά πολλά ταβάνια και απομυζώντας από τη μύγα ξύγκι ήταν «καθηγητής». Τώρα που τα limit up τελείωσαν και η μετοχή της «Κυρίας» στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο του πρωταθλήματος υφίσταται νομοτελειακά διόρθωση είναι «αχάπαρος».
Δεν είναι ο πρώτος, δεν (θα) είναι ο τελευταίος. Κοτζάμ Ιβάν Γιοβάνοβιτς στον Παναθηναϊκό έπεσε θύμα της επιτυχίας και των υπερβάσεών του, ο Γκαγέγο θα γινόταν η εξαίρεση;
Ο κανόνας είναι διαχρονικός, πανίσχυρος και αμείλικτος: ο προπονητής είναι πάντα το εύκολο θύμα, διότι κρίνεται από τα αποτελέσματά του, ενώ θα έπρεπε να κρίνεται από τη δουλειά του. Για το δεύτερο, ωστόσο, απαιτείται ο κριτής να έχει εξειδικευμένη γνώση του αντικειμένου. Τα αποτελέσματά, από την άλλη, κρίνονται εύκολα ανά πάσα ώρα και στιγμή σε κάθε ποδοσφαιρικό καφενέ του πλανήτη.
