Ο πρώην ποδοσφαιριστής της Καρμιώτισσας, Τόμας Ποντστάφσκι, μέσω συνέντευξής του στην «Weszlo.com» αναφέρθηκε πώς έλυσε τη συνεργασία του με την ομάδα των Πολεμιδιών και όπως περιγράφει δεν έγινε με τον ιδανικό τρόπο. Ο Πολωνός, κατέγραψε πέρυσι εφτά συμμετοχές και πλέον αγωνλιζεται στη Ρουχ Χορζόφ.
Αρχικά απάντησε γιατί αποδέχθηκε πρόταση από την Κύπρο της οποίας αρκετές ομάδες δεν έχουν καλό όνομα όσον αφορά στην έγκαιρη καταβολή μισθών, τη στιγμή που αντιμετώπισε το ίδιο πρόβλημα στο Ισραήλ με την Μπνέι Γεχούντα. «Είχα λάβει μια προσφορά με ενθαρρυντικές προϋποθέσεις. Έψαχνα για μια ευκαιρία να παίξω, να επιστρέψω μετά από την περιπέτεια στο Ισραήλ και ένα σημαντικό επιχείρημα ήταν ότι η Kαρμιώτισσα θα αγωνιζόταν στην Α’ κατηγορία. Σημαντικό και ότι προπονητής ήταν ο Ντούσαν Ούχριν. Ήθελα να παίξω για ένα χρόνο, να δείξω τον εαυτό μου και θα προωθηθώ σε έναν καλύτερο σύλλογο – το πλάνο ήταν το ίδιο όπως στο Ισραήλ. Δυστυχώς, πάλι λάθος κατάλαβα. Αυτός ο σύλλογος λειτουργούσε με τρελές αρχές, ο προπονητής άλλαξε επτά-οκτώ φορές στη διάρκεια της σεζόν! Κανονικά κάποιο παγκόσμιο ρεκόρ», λέει.
Και προσθέτει: «Η Κυπριακή Λίγκα είναι ελκυστικό μέρος για παίκτες άνω των 30 ετών. Είναι γεμάτο με ξένους αυτής της ηλικίας που μπορούν να βασίζονται σε μεγαλύτερα συμβόλαια από ό,τι αλλού και εξακολουθούν να παίζουν σε καλό επίπεδο για καλά χρήματα. Στην Κύπρο μπορεί να υπάρχουν μέχρι και 15 (σ.σ. 17 πλέον από πέρυσι) ξένοι παίκτες σε κάθε ομάδα, ενώ στο Ισραήλ ήταν τρεις ξένοι παίκτες για τη δεύτερη και έξι για την πρώτη. Υπάρχουν επενδυτές από τη Ρωσία και τη Λευκορωσία, άρα οικονομικά είναι καλά. Η Ομόνοια είχε μόλις παίξει με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο Europa League. Το ποδοσφαιρικό επίπεδο είναι πραγματικά ενδιαφέρον. Είναι ένα πολύ ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, ακόμα ελαφρώς υψηλότερο από αυτό της Πολωνίας στην κατάταξη της UEFA».
Για τις λιγοστές συμμετοχές του: «Ο κόουτς Ουχρίν, που με ήθελε και με πήρε στην ομάδα, απολύθηκε μετά από δύο αγώνες. Από άποψη ζωής, φυσικά, ήταν ωραία. Υπάρχει ήλιος, υπάρχει η Μεσόγειος, ο καιρός είναι πάντα καλός. Ακόμα και τον Δεκέμβριο μπορούσες να πας στην παραλία για μπάνιο. Αν στην Κύπρο παίζεις για Ομόνοια, ΑΠΟΕΛ, ΑΕΛ, Πάφο, Ανόρθωση ή Άρη, είσαι ήδη σε πολύ υψηλό επίπεδο. Ήλπιζα ότι μετά από μια επιτυχημένη σεζόν θα έμπαινα σε έναν από αυτούς τους συλλόγους. Αποδείχτηκε διαφορετικά παρόλο που προπονήθηκα πολύ σκληρά».
Η τελευταία σου εμφάνιση ήταν στις 5 Ιανουαρίου. Μπήκες στο 36ο λεπτό, έφυγες στο 64ο λεπτό. Για ποιο λόγο, τι έγινε;
«Δεν έχω ιδέα, θα πρέπει να ρωτήσετε τον σύλλογο. Δεν ξέρω αν ήταν ο προπονητής που πήρε αυτή την απόφαση. Κανείς δεν μου το εξήγησε μετά. Όλα ήταν πάντα περίεργα και ανάποδα εκεί. Δεν πίστευα ποτέ ότι θα έβλεπα τέτοια πράγματα…».
Τι εννοείς;
«Λοιπόν, αυτές οι επτά αλλαγές προπονητών και η απειλή ότι αν δεν λύσω το συμβόλαιο θα έχω σοβαρά προβλήματα. Για να το πω ωμά: Ένιωθα ότι απειλήθηκα και έμενα εκεί με τη γυναίκα μου. Ήδη τον Ιανουάριο, η Καρμιώτισσα ήθελε να βρω κάτι. Ωστόσο, επειδή δεν έπαιζα σχεδόν, ήταν δύσκολο. Ο σύλλογος παρουσίασε τους όρους του χωρισμού, αλλά δεν τους αποδέχτηκα. Ήθελα να συνεχίσω να αγωνίζομαι για την ομάδα μέχρι που τον Απρίλιο με ανάγκασαν να λύσω το συμβόλαιό μου. Δεν πίστευα ότι τέτοιες ιστορίες ήταν ακόμα δυνατό να συμβούν το 2023. Προσπαθούμε να συνεχίσουμε αυτή την υπόθεση, αλλά δεν είναι τόσο εύκολο, είναι δύσκολο να βρούμε μάρτυρες».
«Κρίμα που βγήκε έτσι γιατί παρά τις πολλές οργανωτικές ελλείψεις είχαμε αρκετά δυνατή ομάδα. Η ομάδα είχε παίκτες από πολλές χώρες, μερικοί ακόμη και με εμπειρία στο Champions League, όπως ο Τόμας Χούμποτσαν ή ο Τζόσεφ Χουσμπάουερ», πρόσθεσε και συνέχισε:
«Δυστυχώς, δεν υπήρξε καμία απολύτως σταθεροποίηση. Αυτό είναι γενικά πρόβλημα για τους κυπριακούς συλλόγους, ακόμη και τους καλύτερους που πληρώνουν καλά. Όλα πρέπει να γίνουν αμέσως. Υπάρχει έλλειψη υπομονής, οι προπονητές απολύονται μετά από μερικούς αγώνες, γίνονται μεγάλες αλλαγές προσωπικού κάθε μετεγραφική περίοδο και μερικές φορές ανακαλύπτεις ότι μπορεί να τεθείς εκτός δύο μέρες πριν κλείσει το παράθυρο».
«Ένα άλλο θέμα είναι η έλλειψη φιλάθλων, που πάντα στηρίζουν την ανάπτυξη του συλλόγου. Μεγαλύτερες βάσεις φιλάθλων έχουν εκεί μόνο η Ομόνοια, ο ΑΠΟΕΛ, η ΑΕΛ και ο Απόλλωνας (σ.σ. ξέχασε την Ανόρθωση). Μιλάμε για μια χώρα με ένα εκατομμύριο κατοίκους, άρα οι δυνατότητες είναι περιορισμένες», για να καταλήξει.
