Κανείς δεν περίμενε στην ΑΕΚ, να εξελιχθούν έτσι τα πράγματα μετά και τις επιτυχίες της ομάδας στην Ευρώπη. Από την 1η θέση, στην 3η και στο -5 από την κορυφή. Και με τις αγωνιστικές που απομένουν, δεν εξαρτάται μόνο από τα δικά της πόδια η υπόθεση τίτλος.
Βέβαια, κανείς δεν πρόκειται να την ξεγράψει, καθώς μέσα στη διακοπή της δίνεται η δυνατότητα να ανασυνταχθεί και να επιστρέψει να διεκδικήσει ότι μπορεί μέχρι το τέλος. Αν και αρκετοί -και δικαίως- λένε ότι η ΑΕΚ θα πρέπει να δει και... πίσω, αν καταφέρει να «αυτοκτονήσει» και κατ’ επέκταση χάσει και το ευρωπαϊκό εισιτήριο, θα είναι τεράστια αποτυχία.
Η συνέπεια και η συνέχεια που χάθηκε, η ουσία που λείπει, η αγωνιστική της εικόνα που παρουσιάζει τεράστια πτώση, η χαμένη της δυναμική και ψυχολογία, την φέρνουν ωστόσο προ των πυλών των παραπάνω. Τους δύο τελευταίους μήνες και συγκεκριμένα από τον Φεβρουάριο και έπειτα, πέραν τον αγώνων με την Ντνίπρο και της εμφάνισης με τη Γουέστ Χαμ εντός έδρας, τίποτα. Λες και έχασε την αυτοπεποίθησή της.
Πλην του αρνητικού σερί που έχει να επιδείξει η ομάδα της Λάρνακας στους 10 πιο πρόσφατους αγώνες, με 7 ήττες (!), αδυνατεί να βγάλει εμπιστοσύνη πλέον στους οπαδούς της για τις δυνατότητές της. Η αμυντική της συνοχή έχει χαθεί, δέχθηκε 14 γκολ σε 4 αγώνες (!), δέχεται γκολ εδώ και 8 σερί παιχνίδια και γενικά δεν εμπνέει εμπιστοσύνη.
Οι δικαιολογίες πλέον δεν υπάρχουν. Ούτε για την κούραση απ’ την Ευρώπη και τα πολλά παιχνίδια που έδωσε φέτος -τα περισσότερα με διαφορά απ’ όλες τις ομάδες, 47 στο σύνολο. Αν θα καταφέρει να επιστρέψει δυναμικά, είναι μπροστά της μια, ίσως και μοναδική ευκαιρία με την Ομόνοια μετά τη διακοπή. Μόνο μέσα από δουλειά, συγκέντρωση και αποτελέσματα, θα μπορέσει να αναθαρρύνει ο σύλλογος της Λάρνακας και να βρει ξανά την αυτοπεποίθησή της...
