Δεν υπάρχει χρόνος για απογοήτευση στην Ομόνοια. Το ντέρμπι με τον Απόλλωνα είναι μπροστά της και αποκτά, περίπου, τον ίδιο χαρακτήρα που είχε και το προηγούμενο με την ΑΕΚ. Και λέμε "περίπου", διότι τότε είχε προηγηθεί το "χαστούκι" από τον Ακρίτα και τώρα η "σφαλιάρα" από την Σέριφ.
Δείτε ακόμη:
Δεν σταματά τις προκλήσεις: Απειλεί ότι θα πει την «αλήθεια για την Ομόνοια»!
Σχόλιο στην Ιταλία για το ΑΠΟΕΛ-Άρης / Ο λόγος
Από την στιγμή, μάλιστα, που βασική προτεραιότητα αποτελεί το πρωτάθλημα, επί της ουσίας δεν άλλαξε κάτι για την Ομόνοια μετά την ευρωπαϊκή ήττα. Της αλλάζει όμως τη ψυχολογία (μοιάζει σαν ασανσέρ μέχρι στιγμής) και πολύ περισσότερο μεγάλώνει την κουβέντα, το κάτα πόσο η διάταξη 3-5-2 της ταιριάζει και μπορεί να βασιστεί σε βάθος χρόνου.
Με την Γάνδη το 3-5-2 λειτούργησε άψογα, πρώτον διότι οι Βέλγοι δεν έιχαν καλά επιθετικά φτερά και δεύτερο, δίοτι οι παίχτες της Ομόνοιας, αφενός έσπασαν τα κοντέρ στα τρεξίματα, στην πίεση και στις αλληλοκαλύψεις και αφετέρου επιβεβαίωσαν ότι έχουν αρκετές δυνατότητες (και δεν είναι εκείνες που έδειξαν με Απόλλωνα στο Σούπερ Καπ, Ακρίτα και Σέριφ).
Απέναντι στην πολύ καλά διαβασμένη Σερίφ, των ταχύτατων μεσοεπιθετικών, κακώς προτιμήθηκε η συγκεκριμένη διάταξη και πολύ κακώς δεν άλλαξε στην πορεία του αγώνα. Το ότι οι συγκυρίες δεν ήταν υπέρ της Ομόνοιας, μπορεί να λέει και πολλά, αλλά και τίποτα. Εκείνο που λέει πολλά, όμως, ήταν η ανετοιμότητα κάποιων παιχτών που θα μπορούσαν να ... "άλλαζαν" τη διάταξη.
Τώρα, στο ντέρμπι με τον Απόλλωνα, ο Λένον καλείται να ξανακερδίσει το στοίχημα, όπως το κέρδισε και με την ΑΕΚ. Και δεν έχει να κάνει με τη διάταξη που θα επιλέξει να αγωνιστεί η ομάδα του, αλλά πολύ περισσότερο με την ετοιμότητα και τη φρεσκάδα που θα επιδείξουν οι παίχτες που θα επιλέξει.