Έναρξη χρονιάς 85-86. Ο ΑΠΟΕΛ έχει δημιουργήσει μία πολύ ισχυρή ομάδα (τέλος της χρονιάς θα πάρει το πρωτάθλημα) και ετοιμάζεται για ευρωπαϊκή εξόρμηση. Με τα στάνταρ της εποχής η αντίπαλος του Λοκομοτίβ Σόφιας δεν άφηνε και πολλά (άφηνε ελάχιστα μάλλον) περιθώρια πρόκρισης. Ο ΑΠΟΕΛ το πάλεψε στην Λευκωσία, προηγήθηκε δύο φορές με Προκόπη, Μακ Ντέρμοντ και τελικά έφερε ισοπαλία 2-2. Διπλό στη Σόφια; Φάνταζε αδύνατο. Αλλά ο ΑΠΟΕΛ παραλίγο να το πετύχει. Έκανε μεγάλο ματς. Αν και βρέθηκε πίσω στο σκορ (με πέναλτι) νωρίς απάντησε εις διπλούν (με Μουρς Ιωάννου στο 17’ και 23’). Κρατούσε το «χρυσό» 2-1 μέχρι το 80΄ όταν ισοφαρίστηκε από το αστέρι της Λοκομοτίβ Βελίτσκοφ. Η ομάδα της Λευκωσίας λύγησε στην παράταση. Ως εδώ καλά. Δραματικός, επικός αποκλεισμός φαντάζει.
Αλλά όλα θα ήταν μάλλον διαφορετικά αν ο Μαλτέζος διαιτητής δεν έβαζε το χεράκι του, την χερούκλα του καλύτερα. Ήταν μία διαιτησία άκρως σφαγιαστική, για την οποία οι παίκτες του ΑΠΟΕΛ έχουν να λένε μέχρι σήμερα. Για την χαμένη ευκαιρία (ελέω διαιτητή) να γράψουν ιστορία για τα δεδομένα της εποχής.
Η 2η επίσκεψη έγινε στα 1999, με αντίπαλο την Λέφσκι. Αυτή την φορά ο ΑΠΟΕΛ ήταν ιδίου επιπέδου. Στάθηκε καλά στο κατάμεστο σε τρεις εξέδρες «Σταντιόν Λέφσκι». Έχασε με 2-0, θα μπορούσε να είχε βάλει ένα γκολ και να αλλάζει τα πράγματα. Βασικά η πρόκριση χάθηκε στην Λευκωσία όπου ο ΑΠΟΕΛ κόλλησε στο 0-0. Αυτή την φορά το αγωνιστικό κομμάτι στην Σόφια δεν είχε θέματα.
Η αποστολή είχε τα ενδιαφέροντα της. Όπως την ανησυχία που νιώσαμε όλοι με πρώτο τον τότε Πρόεδρο Κρις Τριανταφυλλίδη, όταν αντικρίσαμε το αεροσκάφος μετάβασης. Ήταν ολόλευκο (ούτε καν το νούμερο του δεν είχε πάνω) λες και μόλις είχε βγει από τον ισιωτή. Το μουγκάνισμα της μηχανής (ακόμη και εγώ που είχα ταξιδέψει δεκάδες φορές με Τουπόλεφ ένιωσα λίγο άβολα). Τον πολύ μεγάλο αριθμό βουλγαρικών ΜΜΕ που ήταν στο αεροδρόμιο για την άφιξη της αποστολής. Τους 50 φίλους του ΑΠΟΕΛ που ξελαρυγγιάστηκαν στην εξέδρα. Το ωραιότερο; Ένας εκ των 50 συνδύασε το ταξίδι για να φέρει στην Κύπρο τα δίδυμα κοριτσάκια που μόλις είχε υιοθετήσει. Μπράβο του.
