Μετά από τέτοιες δύσκολες και σημαντικές νίκες που χρειάζεται να προταχθεί το μέταλλο και ο χαρακτήρας της ομάδας, τα πάντα περιστρέφονται γύρω από τη μεγάλη επιτυχία και όλοι πίνουν στην υγειά της. Ο ΑΠΟΕΛ δεν θα μπορούσε να είναι η εξαίρεση του κανόνα. Τάμαρι, Νατέλ, Σόουζα, η καρδιά του πρωταθλητή, 4η συνεχόμενη νίκη επί του Απόλλωνα και 3η με ανατροπή και πολλά άλλα, είναι τα συστατικά για το κόκτειλ της… μέθης.
Ωστόσο αν τραβήξει κάποιος την κουρτίνα από το τελευταίο ντέρμπι με τον Απόλλωνα θα διαπιστώσει και αρνητικά που πρέπει να διορθωθούν άμεσα.
Ο ΑΠΟΕΛ στο πρώτο ημίχρονο δεν υπήρχε στον αγωνιστικό χώρο. Σε γενικές γραμμές έκανε κακό 45λεπτο, ίσως το χειρότερο φετινό και τούτο αποτυπώνεται τόσο από τη δημόσια παραδοχή του Νεκτάριου Πετεβίνου, όσο και από τον πίνακα που έδειχνε μηδέν τελικές προσπάθειες.
Οι γαλαζοκίτρινοι ήταν πολύ νευρικοί, πήραν το παιχνίδι στη δύναμη και δεν είχαν καθαρό μυαλό. Άλλο να παίζεις με πάθος και να το συνδυάζεις με την ποιότητα της ομάδας και άλλο να αναλώνεσαι σε επιπόλαιες κινήσεις που καταστρέφουν πρώτα το δικό σου παιχνίδι και μετά του αντιπάλου. Κι’ αυτό έκανε ο ΑΠΟΕΛ στο πρώτο ημίχρονο του Τσιρείου.
Στην επανάληψη έγινε εντελώς διαφορετικό παιχνίδι. Το γρήγορο τέρμα του Ζελάγια, έβαλε στα… σχοινιά τον ΑΠΟΕΛ και χρειάστηκε το ταλέντο του Τάμαρι για να απεγκλωβιστεί από αυτά. Η συνέχεια γνωστή. Η παράσταση του Τάμαρι ανέβασε την ομάδα της Λευκωσίας εκ νέου στην κορυφή και την έβαλε σε θέση ισχύος.
Όμως, η εικόνα των γαλαζοκιτρίνων προτού πάρει μπρος η μηχανή του Ιορδανού, ήταν άκρως προβληματική και ανησυχητική και απαιτεί άμεση βελτίωση.
