Είναι φυσικό επακόλουθο, με την πάροδο του χρόνου να φαίνονται στην Ομόνοια οι «πινελιές» του Νιλ Λένον. Ο Βορειοιρλανδός τεχνικός, έχει αρχίσει να βάζει το δικό του στίγμα στην ομάδα και αυτό φάνηκε και στο «Δασάκι».
Η ένταση στο παιχνίδι των «πρασίνων», η επιθετικότητα, η δημιουργία, απαραίτητα στοιχεία σε μία ομάδα από την οποία απουσίασαν και ήταν σημαντικά, ούτως ώστε να την αφήσουν μακριά από τη διεκδίκηση του μεγάλου στόχου.
Στοιχεία τα οποία είδαμε στο ματς με τον Εθνικό, ακόμη και... χωρίς ουσιαστικό κίνητρο. Γιατί το ματς που ακολουθεί με την Ανόρθωση στα ημιτελικά του Κυπέλλου, είναι αυτό που «καίει». Και σαφώς είναι καταγεγραμμένο στα θετικά το πιο πάνω, δηλαδή το ότι καταφέρνει ο Λένον να δίνει κίνητρο στους παίκτες του σε τέτοια παιχνίδια που χαρακτηρίζονται και ως αγγαρεία, χρησιμοποιώντας και δίδοντας παράλληλα ευκαιρίες σε νεαρούς.
Ένα θέμα όμως που υπάρχει και προβληματίζει κάπως, είναι ότι λείπει το εύκολο γκολ. Όταν φτιάχνεις όμως ευκαιρίες - και η Ομόνοια το πράττει εν πολλοίς - το γκολ θα έρθει.
Στα θετικά είναι και η επιστροφή του Ζαχαρίου που πήρε αγωνιστικά λεπτά στο ματς της Τετάρτης και σαφώς είναι σημαντική επιπλέον επιλογή για το κομβικό που ακολουθεί. Πλέον στην Ομόνοια, μόνο αυτό είναι που σκέφτονται και από την Πέμπτη εκεί επικεντρώνονται.
