"Είναι η 1η φορά που ο Ντούρις παίρνει μία καλή πάσα". Τάδε έφη Σπόλιαριτς μετά την χαμένη ευκαιρία του Σλοβάκου απέναντι στον Βοζίνια. Για την ακρίβεια ήταν η 2η, είχε προηγηθεί μία ακόμη στον αγώνα με την ΑΕΚ. Παρόλα ταύτα ο Σπόλιαριτς είπε μία αλήθεια στην γενικότητα της.
Ο Ντούρις δεν έχει τροφοδοτηθεί μέχρι σήμερα όσο πρέπει για να κριθεί η αποτελεσματικότητα του. Είναι κυρίως η φύση των αγώνων. Στην Ευρώπη η Ομόνοια πρόσεξε την αμυντική της συμπεριφορά . Ακόμη και στο πρωτάθλημα δεν έχει παίξει μπάλα κατοχής. Βάση της διαχείρισης και του εκτεταμένου ροτέισιον, επιλέγει λογικά ως τώρα ένα πιο σφιχτό μοντέλο παιχνιδιού, διεκδικώντας μόνο την ουσία.
Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Σλοβάκος δεν είναι χρήσιμος μέσα στο παιχνίδι. Αντίθετα, ας πάρουμε τον αγώνα με την ΑΕΛ. Στο κάτω στην ευκαιρία ο Ντούρις έβαλε καλά το σώμα του για να κερδίσει την μακρινή μπαλιά και να αδειάσει τον αντίπαλο, πλάσαρε σωστά, όμως τον νίκησε το αντανακλαστικό του Βοζίνια.
Ο Σλοβάκος κέρδισε κεφαλιές, δύο εξ' αυτών έβγαλαν μάλιστα συμπαίκτες του σε εξαιρετική θέση, έδωσε πολλές μάχες στα πέριξ της περιοχής, άνοιξε διαδρόμους, ετοίμασε ευκαιρία στον Ασαντέ. Πρέσαρε πολύ τα αντίπαλα μπακ στην 1η γραμμή αναχαίτισης. Όλα αυτά είναι αθόρυβη δουλειά. Την οποία κάνει με θέληση και φιλότιμο.
Φυσικά από τον σέντερ φορ σου και δη από την δική του ποιότητα, περιμένεις περισσότερα, αλλά ο Ντούρις πρέπει να κριθεί αντικειμενικά, με βάση τις οδηγίες, την εικόνα του αγώνα, τον τρόπο παιχνιδιού της Ομόνοιας, τον αντίπαλο.
Είναι σημαντικό που το παλεύει και το ψάχνει το γκολ που θα είναι εφαλτήριο για καλύτερα πράγματα. Είναι επίσης σημαντική η στήριξη. Το χειροκρότημα και η ιαχή με το όνομα του από τον κόσμο (χειροκρότημα αξίζει και αυτός) μετά το χαμένο τετ α τετ είναι η καλύτερη ένεση ηθικού.
