Πληγώθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό το γόητρο και το κύρος του ΑΠΟΕΛ, όχι τόσο από την απώλεια του Σούπερ Καπ, αλλά κυρίως λόγω του Ευρωπαϊκού αποκλεισμού και της πεντάρας από την Δόξα και γενικότερα από την εικόνα που εκπέμπει η ομάδα.
Και το ερώτημα που προκύπτει, πέρα των όποιων διεργασιών γίνονται για την ανοικοδόμηση της ομάδας, είναι αν μπορεί ο πληγωμένος εγωϊσμός των «γαλαζοκιτρίνων» να αποτελέσει όπλο για άλωση του «Αντώνης Παπαδόπουλος» στο ντέρμπι με την Ανόρθωση. Γιατί στην εξίσωση πρέπει να μπουν και οι παίχτες. Όσα λάθη και αν έγιναν το Καλοκαίρι, ο χρόνος δεν γυρνά πίσω και θα πρέπει αρχικά οι παίχτες να πάρουν την ομάδα στους ώμους τους. Ένα διπλό επί της Ανόρθωσης αναστρέφει τουλάχιστον το κλίμα στον Αρχάγγελο και τοποθετεί σε διαφορετική βάση τις κινήσεις που θα γίνουν για τεχνικό διευθυντή και προπονητή.
Ασφαλώς και δεν θα κρίνει τίποτα ένα παιχνίδι στην 5η αγωνιστική του πρωταθλήματος, αλλά τη δεδομένη στιγμή ο ΑΠΟΕΛ έχει μεγάλη ανάγκη να κερδίσει και να ξαναβρεί τη χαμένη του αγωνιστική ταυτότητα και αυτοπεποίθηση. Έχει ανάγκη να στείλει μήνυμα επιβίωσης και ανάκαμψης. Έχει ανάγκη να ξανακερδίσει τον κόσμο του. Δεν είναι μόνο θέμα του Κωστή αν θα εμπνεύσει τους παίχτες του, αλλά θέμα και των παιχτών που καλούνται να ξεφύγουν από τη μιζέρια και να βρουν τις δυνάμεις για αντεπίθεση.
Ποιότητα και εμπειρία υπάρχει μπόλικη στην ομάδα του ΑΠΟΕΛ. Το ντέρμπι με την Ανόρθωση αποτελεί την καλύτερη ευκαιρία για μια νέα αρχή. Αλίμονο, αν πρέπει να έρθει τεχνικός διευθυντής και νέος προπονητής, για να «ξυπνήσουν» οι παίχτες και να κερδίζουν παιχνίδια…
