Ολλανδία (1992)
Το 1988 οι «οράνιε» είχαν ανέβει στην κορυφή της Ευρώπης και έδειχναν έτοιμοι να επαναλάβουν την επιτυχία τους. Με δύο νίκες και μία ισοπαλία πήραν άνετα την πρώτη θέση στον όμιλό τους και στον ημιτελικό (ήταν τουρνουά οκτώ ομάδων) ήταν το μεγάλο φαβορί απέναντι στη Δανία, η οποία είχε μαζευτεί από... τις παραλίες για να αντικαταστήσει τη Γιουγκοσλαβία. Ωστόσο, ο Σμάιχελ και η παρέα του πέταξαν εκτός διοργάνωσης τους πρωταθλητές Ευρώπης, νικώντας τους στα πέναλτι, έπειτα από το 2-2 σε κανονική διάρκεια και παράταση. Μάλιστα, μοιραίος για την Ολλανδία ήταν ο Μάρκο Φαν Μπάστεν, ο οποίος δε σκόραρε από την άσπρη βούλα, τέσσερα χρόνια μετά το εκπληκτικό γκολ στον τελικό με τη Σοβιετική Ένωση.
Πορτογαλία (1996)
Μπορεί να εμφανιζόταν σε Euro για πρώτη φορά μετά το 1984, όμως η Πορτογαλία παρατάχθηκε στα γήπεδα της Αγγλίας με μία ομάδα που είχε το προσωνύμιο «χρυσή γενιά». Κι αυτό γιατί ο Φίγκο και οι υπόλοιποι, που είχαν κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο Νέων το 1989 και το 1991, πλέον στελέχωναν την εθνική ανδρών και είχαν μεγάλες βλέψεις στη διοργάνωση. Τα όνειρα για διάκριση άρχισαν να παίρνουν «σάρκα και οστά», μετά την πρώτη θέση στον όμιλο (δύο νίκες, μία ισοπαλία). Στον προημιτελικό, οι Πορτογάλοι ήταν το φαβορί απέναντι στην πρωτάρα Τσεχία, όμως ένα εκπληκτικό γκολ του Πομπόρσκι έκρινε την αναμέτρηση. Οι Τσέχοι συνέχισαν την πορεία τους (έφτασαν μέχρι τον τελικό) και οι Πορτογάλοι επέστρεψαν στην πατρίδα τους.
Γαλλία (2004)
Ήταν το πρώτο βήμα. Η νίκη που έκανε όλους τους Έλληνες να το πιστέψουν. Η νίκη που μας άνοιξε το δρόμο για την κορυφή της Ευρώπης. Αρχικά, ήμασταν ευχαριστημένοι που βρεθήκαμε σε Euro μετά από 24 χρόνια. Στη συνέχεια ήμασταν ευχαριστημένοι που πήραμε την πρώτη μας νίκη στη διοργάνωση και φυσικά υπερ-ευχαριστημένοι με την πρόκριση στα νοκ άουτ. Εκεί, μας περίμενε η εν ενεργεία πρωταθλήτρια Ευρώπης του Ζιντάν, του Ανρί, του Τρεζεγκέ και όλων των άλλων. Οι «τρικολόρ» έτριβαν τα χέρια τους που στον προημιτελικό θα έπαιζαν με την Ελλάδα και όχι με την Ισπανία, όμως την πάτησαν. Ο Ζαγοράκης έβγαλε συστημένη σέντρα και ο Χαριστέας με καρφωτή κεφαλιά έστειλε την μπάλα στα δίχτυα του Μπαρτέζ. Το 1-0 έστειλε την εθνική μας στα ημιτελικά και έκανε τους Γάλλους να αναρωτιούνται τι έπαθαν.
Ολλανδία (2008)
Σε όμιλο του... θανάτου με τις προ διετίας φιναλίστ του Παγκοσμίου Κυπέλλου, Ιταλία και Γαλλία, οι «οράνιε» όχι μόνο τερμάτισαν στην πρώτη θέση, αλλά το έκαναν και με εντυπωσιακό τρόπο. Είχαν το απόλυτο 3 στα 3, διαλύοντας τόσο τους «ατζούρι» (3-0), όσο και τους «τρικολόρ» (4-1). Είκοσι χρόνια μετά την κατάκτηση του Euro 1988, ο Μάρκο Φαν Μπάστεν – αυτή τη φορά από τον πάγκο – έδειχνε ικανός να οδηγήσει ξανά την Ολλανδία στην κορυφή της Ευρώπης. Σχεδόν κανείς δεν έδινε πιθανότητες στη Ρωσία, πριν το μεταξύ τους προημιτελικό, όμως ο Αρσάβιν και οι υπόλοιποι είχαν αντίθετη άποψη. Με έναν Ολλανδό στην τεχνική ηγεσία, τον Γκους Χίντινγκ, οι Ρώσοι νίκησαν με 3-1 στην παράταση, πετώντας εκτός διοργάνωσης το μεγάλο φαβορί.
Κροατία (2008)
Δέκα χρόνια μετά την κατάκτηση της τρίτης θέσης στο Μουντιάλ της Γαλλίας, μία νέα φουρνιά ποδοσφαιριστών ερχόταν για να πρωταγωνιστεί στο κροατικό ποδόσφαιρο. Στην προκριματική φάση, η Κροατία απέκλεισε την Αγγλία και στο ρόστερ της είχε τον 22χρονο Μόντριτς και τον 20χρονο Ράκιτιτς. Στους ομίλους έκανε το 3 στα 3 για πρώτη φορά στην ιστορία της, νικώντας κατά σειρά την Αυστρία, τη Γερμανία και την Πολωνία. Αντιμετωπίζοντας την Τουρκία στα προημιτελικά, ο δρόμος άνοιγε διάπλατα για τη «χρβάτσκα» στη διοργάνωση. Έπειτα από μία συγκλονιστική εξέλιξη (τα γκολ στο 119’ και στο 122’), οι δύο ομάδες έλυσαν τις διαφορές τους στα πέναλτι. Μόντριτς, Ράκιτιτς και Πέτριτς δεν έστειλαν την μπάλα στα δίχτυα και η Κροατία αποκλείστηκε.
Αγγλία (2016)
“It’s coming home” φώναζαν οι Άγγλοι στο προηγούμενο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, όμως ούτε τότε τα κατάφεραν. Μπορεί στους ομίλους να δυσκολεύθηκαν αρκετά απέναντι σε Ουαλία, Σλοβακία και Ρωσία, ωστόσο πήραν την πρόκριση και στους «16» (η πρώτη διοργάνωση με 24 ομάδες) τέθηκαν αντιμέτωποι με την Ισλανδία. Οι «ψαράδες» μπορεί να είχαν τερματίσει πάνω από την Πορτογαλία στον όμιλο, όμως ήταν μία άπειρη ομάδα που συμμετείχε για πρώτη φορά σε Euro. Ίσως αυτό να πίστεψαν και τα «λιοντάρια», όταν πήραν νωρίς προβάδισμα στο σκορ. Οι πεισματάρηδες Ισλανδοί, προτάσσοντας ομαδικό πνεύμα και αυτοθυσία, έφτασαν πολύ γρήγορα στην ανατροπή (2-1) και άφησαν με άδεια χέρια – για μία ακόμη φορά – την Αγγλία.
