Τον Μάρτιο του 2020, η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Ουρουγουάης σταμάτησε τη συνεργασία της με τον Όσκαρ Ταμπάρες, λόγω των οικονομικών συνεπειών από την πανδημία του κορωνοϊού.
Η αποχώρηση του 73χρονου τεχνικού σήμανε αυτόματα και την μετατροπή του Γιόαχιμ Λεβ στον μακροβιότερο εν ενεργεία προπονητή εθνικής ομάδας στον κόσμο!
Βλέπετε, ο «Γιόγκι» ανέλαβε καθήκοντα στην Γερμανία τρεις μήνες μετά τον Ταμπάρες, το 2006. Όλα τα… ωραία, όμως έχουν ένα τέλος, με τον Λεβ να αποχωρεί από την τεχνική ηγεσία των «πάντσερ» μετά τη λήξη του φετινού Euro…
Τιμής ένεκεν στην 15ετία του αλλά και με αφορμή το επικείμενο… Last dance του, το sport-fm.gr κάνει flash back και έναν απολογισμό στην καριέρα του.
Ένας μετρίως μέτριος παίκτης
Η καριέρα του 61χρονου σήμερα Λεβ ως ποδοσφαιριστή κάθε άλλο παρά εντυπωσιακή ήταν. Μέτρησε 52 εμφανίσεις σε επίπεδο Bundesliga, όντας επιθετικός σε Στουτγκάρδη, Άιντραχτ Φρανκφούρτης και Καρλσρούη, αλλά με… επτά μόλις τέρματα απολογισμό!
Μάλιστα, είναι χαρακτηριστικό ότι, πέρασε τελικά τον περισσότερο καιρό του στην δεύτερη κατηγορία για λογαριασμό της Φράιμπουργκ που… βολόδερνε τότε. Eνώ έγινε ο δεύτερος σκόρερ στην ιστορία της με 81 γκολ σε 252 εμφανίσεις.
Το… γύρισε νωρίς
Έχοντας καταλάβει, προφανώς, τις λιγοστές του δυνατότητες, ασχολήθηκε με την προπονητική ακόμα και πριν… κρεμάσει τα παπούτσια του.
Αρχικά ως τεχνικός στους νέους της Βίντερτουρ, όπου συνέχισε να παίζει μέχρι το 1994. Ενώ έναν χρόνο μετά έγινε βοηθός προπονητή στην Στουτγκαρδη, για να προαχθεί σε πρώτο το 1996.
Τίτλος και απόλυση μαζί…
Παρά την κατάκτηση του Κυπέλλου με τους Σουηβούς το 1997, ο Λεβ… απολύθηκε στο τέλος της σεζόν! Το επόμενο καλοκαίρι ανέλαβε την Φενέρμπαχτσε, την οποία οδήγησε στην τρίτη θέση, για να αποχωρήσει ξανά μετά από ένα χρόνο.
Μετά από περάσματα σε Καρλσρούη, Άντανασπορ και Ίνσμπρουκ, μετακόμισε στην Αούστρια Βιέννης, το καλοκαίρι του 2003. Κι εκεί όμως δεν… μακροημέρευσε, καθώς απολύθηκε τον Μάρτη, παρά την πρωτιά στον βαθμολογικό πίνακα.
Πάντως, η… εκδίκηση του ήρθε λίγο αργοτερα, με την αυστριακή ομάδα να τερματίζει τελικά δεύτερη, έναν πόντο πίσω από την κορυφή.
Στο πλευρό του «Κλίνσι»
Μετά την παραίτηση του Ρούντι Φέλερ από την εθνική Γερμανίας, ένας άλλο πρώην διεθνής επιθετικός πήρε τα ηνία. Μια από τις πρώτες κινήσεις του Γίργκεν Κλίνσμαν ήταν να χρίσει τον Λεβ βοηθό του.
Οι δύο τους οδήγησαν την «νατσιονάλμανσαφτ» στο Μουντιάλ του 2006 στα… πάτρια εδάφη, για πολλούς την διοργάνωση που οδήγησε στην δημιουργία αυτής της «σπίθας» η οποία είχε… σβήσει για ολόκληρη την χώρα και το αντιπροσωπευτικό της συγκρότημα, σε επίπεδο εθνικής.
Οι… κακές γλώσσες, δε, έλεγαν τότε ότι ο Κλίνσμαν είχε υποστηρικτικό ρόλο, κυρίως, ασχολούμενος με ψυχολογία, δημόσιες σχέσεις και άλλα ήσσονος σημασίας κι αφήνοντας την τακτική και το γενικότερο μάνατζμεντ στον Λεβ…
«Έπεσε» πάνω στην Ισπανία
H διαδοχή ρου Κλίνσμαν από τον Λεβ φάνταζε ως… φυσικό επόμενο για τους ιθύνοντες της Ομοσπονδίας και το πρώτο μεγάλο τουρνουά του δεύτερου ήταν το Euro 2008.
Εκεί, μάλιστα, όπου οδήγησε το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του μέχρι τον τελικό της διοργάνωσης, αλλά ηττήθηκε με 1-0 από την… φορτσάτη τότε Ισπανία.
Μια απ’ τα ίδια και σε επίπεδο Παγκοσμίου Κυπέλλου, καθώς η νεανική ομάδα του «Γιόγκι» ναι μεν έκανε… περίπατο κόντρα στην Αγγλία, νικώντας με 4-1 στους «16» και διέλυσε την Αργεντινή με 4-0 στα προημιτελικά, όμως η εμπειρότερη Ισπανία την σταμάτησε ξανά, νικώντας την με 1-0 στον ημιτελικό της διοργάνωσης…
Πρώτα ρεκόρ, μετά Μουντιάλ!
Το ξεκίνημα της Γερμανίας στα γήπεδα της Πολωνίας και της Ουκρανίας για το Euro 2012 ήταν εντυπωσιακό: τρεις νίκες σε ισάριθμα ματς στους ομίλους και επικράτηση επί της Εθνικής μας με 4-2, στα προημιτελικά. Νίκη που σήμανε και Παγκόσμιο ρεκόρ για τους παίκτες του Λεβ, ούσα η 15η διαδοχική!
Ο… κακός δαίμονας που ακούει στο όνομα Ιταλία, ωστόσο, τους… προσγείωσε ανώμαλα, νικώντας τους με 2-1.
Ο Θεός του ποδοσφαίρου υπήρξε γενναιόδωρος προς τον 61χρονο σήμερα τεχνικό δύο χρόνια αργότερα. Στην Βραζιλία, εκεί όπου έζησε την μεγαλύτερη στιγμή της προπονητικής του καριέρας, κατακτώντας εν τέλει το βαρύτιμο τρόπαιο του Μουντιάλ!
Νίκες απέναντι σε Πορτογαλία και ΗΠΑ, ισοπαλία με την Γκάνα και πρόκριση από τους ομίλους, για να χρειαστεί η παράταση προκειμένου να ξεπεραστεί το εμπόδιο της Αλγερίας στους «16» και η δύσκολη επικράτηση με 1-0 επί της Γαλλίας στα προημιτελικά.
Όμως, το εξωπραγματικό 7-1 απέναντι στην διοργανώτρια χώρα, στα ημιτελικά όχι μόνο γράφτηκε στην ιστορία αλλά έδωσε στα «πάντσερ» και την απαιτούμενη ώθηση για τον τελικό με την Αργεντινή. Χρειάστηκε κι εκεί παράταση, για να έρθει το… τέταρτο αστέρι, χάρη σε ένα γκολ του Μάριο Γκέτσε.
Επόμενη στάση, Γαλλία για το Euro 2016. Σαν σε… επανάληψη το «έργο»: πρόκριση με δύο νίκες και μια ισοπαλία αρχικά, αποκλεισμός της Σλοβακίας και της Ιταλίας στη νοκ άουτ φάση και ημιτελικός με την διοργανώτρια. Αυτή την φορά, όμως, υπήρξε ήττα με 2-0.
Ένας χρόνος, δύο πρόσωπα…
Με κεκτημένη ταχύτητα και καλή ψυχολογία η «νασιονάλμανσαφτ» ρίχτηκε στην πρωτόγνωρη για αυτήν «μάχη» του Confederations Cup, το 2017.
Ο Λεβ επέλεξε να ξεκουράσει ουκ ολίγους «βασικούς» στην Ρωσία, έχοντας κατά νου το επικείμενο Παγκόσμιο Κύπελλο 12 μήνες μετά. Δέχτηκε και κριτική για αυτό… Κάτι, πάντως, που δεν εμπόδισε την ομάδα του από το να κατακτήσει κι αυτό το τρόπαιο, κερδίζοντας με 1-0 την Χιλή χάρη σε γκολ του Λαρς Στιντλ από το 20’!
Το μέλλον Γερμανίας και Λεβ έμοιαζε λαμπρό και άρρηκτα συνδεδεμένο, τότε. Εξ ου και, με «γεμάτο» ρόστερ, το 2018 υπήρξε το απόλυτο φαβορί για να επαναλάβει τον προ τετραετίας θρίαμβο της…
Αμ, δε! Σκιά του εαυτού τους οι περισσότεροι πρωτοκλασάτοι ποδοσφαιριστές, χωρίς κάποια «φρέσκια» ιδέα ο ίδιος, οι ντροπιαστικές ήττες από Μεξικό και Νότια Κορέα οδήγησαν στην τελευταία θέση του γκρουπ και στο πρόωρο «αντίο»!
Η κατακραυγή του Τύπου και αρκετών φίλων της εθνικής δεν πτόησαν τον ομοσπονδιακό τεχνικό, που δήλωσε την πρόθεσή του να ολοκληρώσει το συμβόλαιό του με την Ομοσπονδία, το οποίο σημειωτέον είχε ανανεωθεί πριν την έναρξη της διοργάνωσης μέχρι το 2022.
Η… αρχή του τέλους
Μετά την πανωλεθρία στα γήπεδα της Ρωσίας, ο Λεβ παραδέχτηκε κάποια λάθη του. «Ήταν σχεδόν υπεροπτικό ότι νόμιζα πως θα περνούσαμε παίζοντας μόνο ποδόσφαιρο κατοχής», είπε μεταξύ άλλων, όμως αυτό μάλλον δεν έμοιαζε με αρκετό…
Στην συνέχεια, θέλησε να προβεί σε εκ βάθρων αλλαγές στο ρόστερ, ανακοινώνοντας την αποχώρηση των «παλιών καραβάνων» Ζερόμ Μπόατενγκ, Ματς Χούμελς και Τόμας Μίλερ από την ομάδα!
Οι τρεις τους έγιναν οι αποδιοπομπαίοι τράγοι, εντελώς λανθασμένα και δυσανάλογα της προσφοράς ρους στο ποδόσφαιρο της Γερμανίας, ακολούθησε νέος κύκλος εσωστρέφειας και «πόλεμος» ανάμεσα σε Ομοσπονδία και ΜΜΕ και όλα έδειχναν πως το… κακό ερχόταν.
Η άνετη πρόκριση για τα τελικά του Euro 2020… έκρυψε τα προβλήματα κάτω από το χαλάκι, προσωρινά. Οι κακές εμφανίσεις στο ήττες Nations League και η ήττα από την Ισπανία με το εκκωφαντικό 6-0, που σήμανε και την δεύτερη βαρύτερη στην ιστορία της επιβεβαίωσαν ότι Λεβ και Γερμανία «αρμένιζαν στραβά».
«Ήταν μια σκοτεινή βραδιά για εμάς», δήλωσε τότε ο Λεβ και η πίεση έμοιαζε πλέον με… πελώριο κύμα έτοιμο να συμπαρασύρει τα πάντα στο πέρασμά του. Η δε πρόσφατη εντός έδρας ήττα από την Βόρεια Μακεδονία, με 2-1, αποτέλεσε επί της ουσίας την σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι…
Στις 9 Μαρτίου ο μακροβιότερος εν ενεργεία ομοσπονδιακός εκλέκτορας έμελλε να ανακοινώσει την απόφασή του να αποσυρθεί από την θέση του μετά το τέλος του επερχόμενου Euro!
Αφού μίλησε για «τιμή και ευγνωμοσύνη», έχοντας υπηρετήσει την Γερμανία για σχεδόν 17 διαδοχικά χρόνια, επέμεινε ότι το κίνητρό του για διάκριση στο τελευταίο του τουρνουά παραμένει «τεράστιο».
Ο πρόεδρος της DFB, Φριτς Κέλερ, εξέφρασε τον μεγάλο του σεβασμό προς το πρόσωπο του Λεβ και, πριν από λίγο καιρό ανακοίνωσε τον διάδοχο του. Ο οποίος είναι ένας παλιός γνώριμος της εθνικής και δεν είναι άλλος από τον Χάνζι Φλικ…
Θα φανεί στο «χειροκρότημα»
Η παραπάνω καταγραφή της πορείας και της καριέρας του Γιόαχιμ Λεβ «μιλάει» από μόνη της, για την επάρκειά του. Aν προτιμάτε την γλώσσα των αριθμών, πάλι: 194 παιχνίδια, 123 νίκες, 39 ισοπαλίες και 32 ήττες, με 461 γκολ υπέρ και 93 κατά και ποσοστό νικών 63,4%.
Βρέθηκε στο επίκεντρο ακόμα και επειδή… έξυνε την μύτη του, άκομψα και… ακατάπαυστα ενίοτε ομολογουμένως, δεν κατάφερε να κάνει παιδιά ή να απασχολήσει με την προσωπική του ζωή και τα τερτίπια του τον Τύπο, κρατώντας την σύζυγό του Ντανιέλα μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Έχοντας ως… έντονη παραβατικότητα την δις αφαίρεση της άδειας οδήγησής του, μια το 2006 για ταχύτητα κι άλλη μια το 2014 επειδή μιλούσε στο κινητό του τηλέφωνο.
«Αντιεμπορικός» όσο δεν πάει, προτίμησε να… παίξει μπάλα εκεί που ήξερε καλύτερα. Μέσα στους αγωνιστικούς χώρους. Κι εκεί έκανε τα λάθη του, κι εκεί είχε τον τρόπο του, ωστόσο. Αν το… last dance του είναι ανάλογο της ως τώρα διαδρομής του, τότε θα αποχωρήσει χαρούμενος.
Άλλωστε, το είπε και ο ίδιος στην τελευταία του συνέντευξη. Στόχους δεν οριοθετεί. Του αρκούν η προσπάθεια των παικτών του και το χειροκρότημα του κόσμου. Αυτό είναι, τελικά, που θα κρίνει τα πάντα και θα βάλει τους τίτλους τέλους…
