Χειμαρρώδης ο Κριστιάνο Ρονάλντο! Στο πρώτο μέρος της συνέντευξής του στον Πιρς Μόργκαν, ο Πορτογάλος σούπερ σταρ ήταν αποκαλυπτικός. Αναφέρθηκε στην απόφαση καρδιάς να επιστρέψει στη Μαν. Γιουνάιτεντ παρά την πίεση της Σίτι και στο ρόλο του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον.
Καυτηρίασε την κατάσταση στο κλαμπ που μοιάζει να έχει κολλήσει στο χρόνο, κατακεραύνωσε την επιλογή του Ραλφ Ράνγκνικ, αλλά και τους παλιούς του συμπαίκτες, Γουέιν Ρούνεϊ και Γκάρι Νέβιλ, που του ασκούν συνέχεια κριτική.
Παράλληλα αναφέρθηκε στον θάνατο του γιου του στη γέννα, τη στάση της Τζορτζίνα και το ενδεχόμενο να παντρευτούν, αλλά και το πώς αντέδρασαν σε αυτή την απώλεια τα παιδιά του.
Αναλυτικά, ο CR7 μιλά για:
-το γιατί αποφάσισε να δώσει αυτή τη συνέντευξη: «Γιατί έκρινα ότι ήταν η στιγμή και γιατί μου αρέσεις (σ.σ. στον Πιρς Μόργκαν)».
-τη σχέση του με τους φιλάθλους: «Πάντα θα λέω καλά λόγια για τους φιλάθλους. Είναι το πιο σημαντικό στο ποδόσφαιρο και είναι πάντα στο πλευρό μου. Έρχονται κοντά μου όταν περπατώ στο δρόμο και δείχνουν την εκτίμησή τους για το τι έχω κάνει και κάνω για το ποδόσφαιρο».
-το πόσο κοντά είχε βρεθεί στη Σίτι: «Ειλικρινά, ήμουν κοντά στη Σίτι. Μιλήσαμε αρκετά και προσπάθησαν πολύ να με αποκτήσουν. Όμως η ιστορία μου στη Γιουνάιτεντ έκανε τη διαφορά και φυσικά ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Ήταν μια συνειδητή απόφαση. Μίλησε δυνατά η καρδιά μου εκείνη τη στιγμή. Θα έλεγα ψέματα αν έλεγα ότι δεν ήμουν κοντά στη Σίτι, αλλά πήρα μια απόφαση και δεν μετάνιωσα. Ο Σερ Άλεξ ήταν κλειδί, μιλήσαμε πριν αποφασίσω. Μου είπε ότι είναι απίθανο για μένα να πάω στη Σίτι και του είπα ‘ΟΚ αφεντικό’ (γέλια). Ήταν μια καλή απόφαση».
-το πώς ένιωσε στην επιστροφή του: «Ήταν φανταστικό, όχι μόνο στο πρώτο παιχνίδι αλλά και τις μέρες που προηγήθηκαν. Ήταν ξεχωριστή στιγμή για μένα και το να βάλω δύο γκολ ήταν ό,τι καλύτερο. Μια αξέχαστη μέρα για μένα. Για μένα ο κόσμος είναι το παν».
-το ρεκόρ πωλήσεων φανέλας σε μια μέρα: «Δεν ακολουθώ τα ρεκόρ, εκείνα με ακολουθούν. Ένα ακόμη στο βιβλίο μου».
-τα αποτελέσματα που δεν έρχονταν την πρώτη σεζόν και την απόλυση του Σόλσκιερ: «Όταν υπέγραψα πίστευα πως όλα θα έχουν αλλάξει, οι υποδομές, τα πάντα… Όμως εξεπλάγην αρνητικά, γιατί όλα ήταν τα ίδια. Ο Όλε απολύθηκε, ο Κάρικ ανέλαβε υπηρεσιακός και υπήρχε αστάθεια στην ομάδα. Όλα ήταν όπως τα είχα αφήσει, σαν να είχε σταματήσει το ρολόι κι αυτό με εξέπληξε. Δεν το περίμενα. Ήταν δύσκολο για μένα, γιατί δεν το περίμενα. Ήξερα ότι μετά την αποχώρηση του Σερ Άλεξ και του Ντέιβιντ Γκιλ τα πράγματα δεν ήταν τα ίδια, αλλά δεν περίμενα τέτοια διαφορά. Ούτε η πισίνα, ούτε το γυμναστήριο, ούτε οι… σεφ. Σαν να είχε σταματήσει ο χρόνος. Περίμενα νέα τεχνολογία, υποδομές, αλλά δυστυχώς είδα πράγματα που έβλεπα όταν ήμουν 21-22 ετών. Η Γιουνάιτεντ έμεινε πίσω, ένα κλαμπ τέτοιου βεληνεκούς θα έπρεπε να είναι στην κορυφή. Ελπίζω να είναι τα επόμενα χρόνια».
-την μετα-Σερ Άλεξ εποχή στη Γιουνάιτεντ: «Δεν ξέρω τι γίνεται, αλλά από τότε που έφυγε δεν υπάρχει εξέλιξη στο κλαμπ. Μετά την απόλυση του Σόλσκιερ έφεραν αθλητικό διευθυντή τον Ράνγκνικ, που δεν ήταν καν προπονητής. Ήταν μια γελοία απόφαση, θεωρώ. Αν δεν είσαι καν προπονητής, πώς θα είσαι το αφεντικό στη Γιουνάιτεντ; Δεν ξέρω ποιο είναι το πρόβλημα. Κανείς δεν ήξερε τον Ράνγκνικ. Έπρεπε να τον σεβαστώ, αφού είχε πάρει τη θέση, αλλά ουδέποτε τον αντιμετώπισα ως επικεφαλής».
-το ότι ο Ράνγκνικ έλεγε ότι δεν πρεσάρει πολύ: «Οι νέοι προπονητές νομίζουν πως ανακάλυψαν την Αμερική. Το ποδόσφαιρο είναι έτσι πολλά χρόνια. Ο καθένας έχει τη φιλοσοφία του, μπορεί να μην συμφωνείς. Είχα τους καλύτερους προπονητές στην καριέρα μου, από τον Ζιντάν και τον Αλέγκρι μέχρι τον Σάντος και τον Σερ Άλεξ. Εγώ πάντα θέλω να βοηθήσω την ομάδα μου. Ο Ράνγκνικ δεν ήξερε πώς να χειριστεί ένα κλαμπ ΣΑΝ τη Γιουνάιτεντ. Έπρεπε να έρθει ένας κορυφαίος προπονητής, όχι ένας αθλητικός διευθυντής».
-τον Σόλσκιερ: «Λατρεύω τον Σόλσκιερ, είναι καταπληκτικός άνθρωπος. Σαν προπονητής ίσως δεν έδωσε αυτά που ήθελε, αλλά θεωρώ πως έκανε καλή δουλειά και ήθελε περισσότερο χρόνο. Πιστεύω πως μπορεί να γίνει καλός προπονητής στο μέλλον. Χάρηκα που συνεργάστηκα μαζί του, έστω και για λίγο».
-τους νέους παίκτες: «Δεν θεωρώ ότι δεν υπάρχει σεβασμός. Όμως είμαστε σε μια άλλη εποχή. Η νοοτροπία δεν είναι ίδια, το βλέπω και στον γιο μου. Λείπει η δίψα. Όλα είναι πιο εύκολα γι’ αυτούς. Δεν το λέω μόνο για τη Γιουνάιτεντ. Σε όλες τις ομάδες, οι νέοι δεν είναι το ίδιο με τη γενιά μου. Όμως δεν μπορείς να τους κατηγορήσεις. Είναι άλλες εποχές τώρα. Δεν είμαι αυτός που δίνει συμβουλές, προτιμώ να λειτουργώ ως παράδειγμα. Είμαι εκεί κάθε πρωί, ο πρώτος που πάω στην προπόνηση και ο τελευταίος που φεύγει. Θέλω να δίνω το παράδειγμα. Κάποιοι δεν το ακολουθούν. Έτσι όμως δεν θα έχουν μακρά καριέρα».
-τους παίκτες που θαυμάζει περισσότερο στην ομάδα του: «Είναι δύσκολη ερώτηση. Από τη Γιουνάιτεντ θα έλεγα τον Νταλότ, που είναι πολύ επαγγελματίας και είμαι σίγουρος πως θα έχει μακρά καριέρα. Έχουμε κι άλλους. Ο Μαρτίνες, ο Κασεμίρο…».
-τον θάνατο του γιου του στη γέννα: «Ήταν μάλλον η χειρότερη στιγμή της ζωής μου από τότε που πέθανε ο πατέρας μου. Όταν περιμένεις παιδί, πιστεύεις πως όλα θα πάνε καλά. Περάσαμε δύσκολες στιγμές με την Τζορτζίνα, δεν καταλαβαίναμε γιατί έγινε αυτό το πράγμα σε μας. Το ποδόσφαιρο συνεχίζεται, δεν σταματά, έχουμε πολλούς αγώνες, αλλά εκείνη την περίοδο πέρασα την πιο δύσκολη περίοδο της ζωής μου. Είπαμε όμως πως έχουμε άλλα παιδιά, ένα ακόμη νεογέννητο και πρέπει να συνεχίσουμε και να είμαστε χαρούμενοι. Ποτέ δεν πίστευα πως θα ήμουν χαρούμενος και λυπημένος την ίδια στιγμή. Δεν ξέρεις τι να κάνεις και πώς να αντιδράσεις. Δεν ξέρω πώς ένιωσα τότε, ήταν κάτι τρελό. Όμως έπρεπε να κρατήσω ότι είχαμε την Μπέλα, που επέζησε».
-το πώς το εξήγησε στα άλλα παιδιά του: «Μας ρωτούσαν πού είναι το άλλο παιδί. Είχα μια όμορφη κουβέντα με τον γιο μου και κλάψαμε μαζί. Είναι 12 ετών και καταλαβαίνει. Στα άλλα παιδιά, τα μικρότερα, είπαμε ότι ο Άνχελ πήγε στον παράδεισο. Είπαμε να τους το πούμε όμορφα, αλλά να πούμε την αλήθεια. Δεν θα πω ψέματα στα παιδιά μου, είναι δύσκολη διαδικασία, αλλά έτσι ήρθαμε πιο κοντά».
-το αν νιώθει τον γιο του κοντά του: «Φυσικά, έχω τις στάχτες του κοντά μου, όπως και του πατέρα μου. Τους έχω βάλει δίπλα-δίπλα, έχω ένα μικρό εκκλησάκι και τους έχω εκεί. Τους μιλάω συνέχεια και είναι δίπλα μου. Με βοηθούν να είμαι καλύτερος άνθρωπος, πατέρας και είμαι περήφανος για τα μηνύματα που μου στέλνουν».
-τη συμπαράσταση από τους φιλάθλους: «Δεν το περίμενα. Από όλους τους Άγγλους φιλάθλους εισέπραξα αγάπη, μου έστειλε μήνυμα και η βασιλική οικογένεια. Με εξέπληξαν. Γι’ αυτό λέω ότι σέβομαι πολύ τους Άγγλους, ήταν πολύ καλοί μαζί μας σε αυτή τη δύσκολη περίοδο της ζωής μου. Γι’ αυτό και όταν η βασίλισσα έφυγε από τη ζωή ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα μήνυμα».
-την κόρη του, Μπέλα: «Είναι το νέο μέλος, η λάμψη της οικογένειάς μας. Είμαστε όλοι περήφανοι γι’ αυτή. Είναι ένα πολύ όμορφο κορίτσι και είμαστε ευτυχείς».
-το αν θα κάνει κι άλλα παιδιά: «Νομίζω πως όχι. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Θέλουμε να απολαύσουμε τα παιδιά που έχουμε και στο μέλλον θα δούμε».
-την επιστροφή στη δράση μετά την τραγωδία: «Ήταν δύσκολο, αλλά η Τζορτζίνα μού έλεγε να πάω να παίξω για να ξεχαστώ. Σε βοηθά αυτό. Ακόμη και η προπόνηση βοηθά. Το ποδόσφαιρο πάει τόσο γρήγορα, που δεν έχεις χρόνο να ηρεμήσεις και να σκεφτείς τι γίνεται. Η Τζορτζίνα με βοήθησε πολύ».
-την Τζορτζίνα: «Είναι πολύ δυνατή. Ο ένας βοηθά τον άλλο. Πέρασε δύσκολα μικρή, γι’ αυτό βλέπει τη ζωή από άλλη ματιά. Μεγάλωσε στην Αργεντινή, πέρασε δυσκολίες και με βοήθησε πολύ. Είναι πολύ ώριμη για την ηλικία της. Είμαστε ένα όμορφο ζευγάρι και είμαι πολύ χαρούμενος που είναι στο πλευρό μου».
-το αν θα παντρευτεί την Τζορτζίνα: «Δεν είναι στα άμεσα πλάνα μου, αλλά το αξίζει. Κάποια στιγμή στο μέλλον μπορεί να γίνει».
-τον Έρικ Τεν Χαγκ: «Τον είχα ακουστά, μου άρεσε η δουλειά που είχε κάνει στον Άγιαξ».
-την κριτική από τον Τύπο: «Είναι εύκολο να βάλεις μπροστά το όνομά μου για να κρύψεις άλλα πράγματα. Θέλουν να με έχουν στα πρωτοσέλιδα για να πουλήσουν. Είμαι 37 πλέον και έχω μάθει πολλά. Όταν είσαι καβάλα στο κύμα δεν βλέπεις κάποια πράγματα. Όμως στις άσχημες στιγμές βλέπεις ποιος είναι στο πλευρό σου. Κάποιοι δεν θέλουν να βλέπουν να πετυχαίνεις. Θέλουν μόνο τον αρνητισμό. Δέχτηκα κριτική και δεν καταλαβαίνω γιατί, ακόμη και στην Πορτογαλία. Όμως ακόμη πιστεύω πως η ζήλεια έπαιξε ρόλο σε αυτό. Είμαι 21 χρόνια στο παιχνίδι και ξέρω τι γίνεται. Είναι δύσκολο να συμβαίνει, όταν είσαι στα κάτω σου. Ο Τύπος 90% είναι σκουπίδια, λένε ψέματα συνέχεια και συνεχώς μού επιτίθενται. Γιατί να διαβάζω τι λένε; Θέλουν απλώς να με κάνουν να νιώσω άσχημα».
-το ότι έχει τους περισσότερους followers στο Instagram: «Μου αρέσει, δείχνει ότι αρέσω στον κόσμο και είμαι χαρισματικός. Νομίζω πως δεν γίνεται μόνο επειδή παίζω καλό ποδόσφαιρο. Πρέπει να είσαι χαρισματικός, βοηθά να είσαι και όμορφος (γέλια). Νιώθω πως είμαι ένα φρούτο που ο κόσμος του αρέσει να δοκιμάζει. Δεν ασχολούμαι με όσους δεν με γουστάρουν. Θέλω να με περιτριγυρίζουν άνθρωποι που τους αρέσω».
-την κριτική από τον Ρούνεϊ: «Δεν καταλαβαίνω γιατί με κρίνει συνέχεια. Ίσως πρέπει να τον ρωτήσετε. Πριν έξι μήνες είχε έρθει στο σπίτι μου. Δεν ξέρω, ίσως κάποιοι θέλουν να είναι στα πρωτοσέλιδα. Μπορεί επειδή σταμάτησε στα 30 να το κάνει αυτό επειδή ζηλεύει ή επειδή είμαι πιο όμορφος από εκείνον. Είναι άσχημο να ακούς τέτοια πράγματα από παλιούς σου συμπαίκτες».
-τον Γκάρι Νέβιλ: «Ο καθένας μπορεί να έχει τη γνώμη του, αλλά πρέπει ο κόσμος να ακούει όλες τις πλευρές. Αν δεν έχεις όλες τις πλευρές, είναι εύκολο να λες πράγματα. Ο Νέβιλ και ο Ρούνεϊ δεν είναι φίλοι μου, υπήρξαν απλώς συμπαίκτες μου. Όπως είπα όμως, έτσι συμβαίνει με μένα. Εγώ συνεχίζω το ταξίδι μου και ασχολούμαι με όσους είναι μαζί μου».
-τη στήριξη από Φέρντιναντ και Κιν: «Σημαίνει πολλά για μένα. Ο Κιν ήταν ο καλύτερος αρχηγός που είχα, ο Φέρντιναντ ήταν γείτονάς μου. Είναι ποδοσφαιριστές και ξέρουν πώς σκέφτεται ένας παίκτης. Όταν ακούς άλλους να σε κρίνουν είναι άσχημο. Κάποιοι απλώς θέλουν να εκμεταλλευτούν το όνομά μου. Δεν θα χάσω και τον ύπνο μου. Είναι απογοητευτικό όμως».
