Ο Στέφανος Τσιτσιπάς περιέγραψε για άλλη μια φορά στους βρετανικούς Times την περιπέτεια που είχε στην Κρήτη πριν από πέντε χρόνια, όταν ο πατέρας του τον έσωσε από πνιγμό.
«Πήγαμε με τον φίλο μου μετά από σάουνα στη θάλασσα για να δροσιστούμε», είπε ο Στέφανος, που απόψε θα ξεκινήσει την προσπάθειά του στο US Open. «Δεν καταλάβαμε πόσο επικίνδυνα ήταν τα πράγματα εκείνη τη μέρα, πηδήξαμε, όμως όσο προσπαθούσαμε να καταλάβουμε τι γινόταν, τα κύματα ήταν τόσο μεγάλα που άρχισαν να μας πνίγουν. Οι συνθήκες ήταν πολύ άγριες και ήταν αδύνατον να παλέψει κανείς. Δεν μπορούσαμε να αναπνεύσουμε, ένιωθα απαίσια που βρισκόμουν στο νερό και τρομοκρατήθηκα. Δεν ήξερα πώς θα τελειώσει όλο αυτό. Προσπαθούσαμε να κολυμπήσουμε προς την παραλία, όμως αυτό έμοιαζε μάταιο. Ο πατέρας μου μας είδε από απόσταση και βούτηξε και εκείνος, μας έφτασε και μας έσπρωξε στην αμμουδιά. Κάπως έτσι επιβιώσαμε μετά από πολύ μεγάλη μάχη. Ήμουν μερικές ανάσες μακριά από τον πνιγμό».
Από τότε, λοιπόν, ο Στέφανος βλέπει αλλιώς τη ζωή... «Με ξύπνησε, με έκανε να συνειδητοποιήσω πόσο ασήμαντα είναι μερικά πράγματα στη ζωή μας και πόσο τυχερός ήμουν που έζησα, αντί να βρεθώ κάπου αλλού. Από τότε δεν φοβάμαι τίποτα. Εκείνη η εμπειρία με βοήθησε να γίνω σοφότερος, σωματικά και πνευματικά».
Ο Τσιτσιπάς ρωτήθηκε και για το σχόλιο του Νικ Κύργιο σε ανάρτησή του σε twitter, το οποίο απασχόλησε αρκετά τα social media... «Όλοι ξέρουν ποιος είναι ο Κύργιος, ας είμαστε ειλικρινείς. Ξέρω ότι κάποιοι θεωρούν περίεργα όσα κάνω, γράφοντας πράγματα που δεν βγάζουν νόημα».
Ο νεαρός τενίστας διαφέρει από άλλα παιδιά της ηλικίας του. «Δεν μου αρέσει να κάθομαι στο δωμάτιό μου και να παίζω video games, Fortnite, όπως κάνουν άλλοι. Είναι καλύτερο να βγαίνεις έξω και να δημιουργείς κάτι, από το να παίζεις video games όλη μέρα, που το έχω κάνει και τώρα βλέπω ότι δεν υπάρχει νόημα. Υπάρχουν πολλά πράγματα να ανακαλύψεις εκεί έξω».
Ο 20χρονος πρωταθλητής μίλησε και για τον παππού του τον Σεργκέι Σαλνίκοφ, που κέρδισε το χρυσό μετάλλιο με την εθνική ποδοσφαίρου της Σοβιετικής Ένωσης το 1956. «Έχουμε υλικό και φωτογραφίες του. Ήταν αναγνωρισμένος στράικερ, ρώτησα τη μαμά μου πρόσφατα γιατί δεν ήταν αρχηγός της εθνικής ή της ομάδας. Ταξίδεψε πολύ, είδε πώς ζούσε ο υπόλοιπος κόσμος και ήταν ενάντια στον κομουνισμό. Μακάρι να τον γνώριζα. Πέθανε το 1984».
Όσο για τους στόχους του τη φετινή σεζόν; «Νομίζω ότι μπορώ να προκριθώ στο ATP Finals. Θέλω να κερδίσω έναν τίτλο ATP. Ήμουν πολύ κοντά, αλλά το χάλασε ο Ράφα δύο φορές. Πρέπει να περιμένω, να έχω υπομονή».
Από sdna.gr
