Ήττα από την Ομόνοια, ισοπαλία με τον Εθνικό.
Ό,τι ακριβώς είχε βιώσει στον α’ γύρο, το έζησε ξανά στον β’ η ΑΕΚ. Στο Δασάκι μάλιστα η εξέλιξη του σκορ ήταν πανομοιότυπη με το αντίστοιχο παιχνίδι στην Αρένα -και τότε ο σύλλογος της Άχνας είχε την πρώτη και την τελευταία λέξη.
Τόσο ο Κυριάκος Δημητρίου όσο και ο Χένινγκ Μπεργκ εξέφρασαν τη δυσφορία τους για αποφάσεις σε συγκεκριμένες φάσεις που -κατά τη γνώμη τους- αλλοίωσαν το αποτέλεσμα. Είναι αλήθεια πως, αν έστω και μία από τις φάσεις που μνημόνευσαν αξιολογείτο διαφορετικά από τον διαιτητή, οι «κιτρινοπράσινοι» μάλλον θα είχαν φύγει νικητές από το Δασάκι.
Ενδεχόμενη νίκη πιθανότατα θα επισκίαζε μια τάση τουλάχιστον ανησυχητική εν όψει της συνέχειας της σεζόν. Όπως παραδέχθηκε και ο Νορβηγός, η ΑΕΚ μέσα στο 2025 διανύει μια λιγότερο καλή περίοδό της στη σεζόν.
Σε τέτοιες περιόδους είναι που χρειάζεται και τον προπονητή και το βάθος του ρόστερ της. Στο Δασάκι, όπου -κατά παραδοχή του Μπεργκ- στο δεύτερο ημίχρονο δεν κράτησε μπάλα και γι’ αυτό υποχρεώθηκε να αμύνεται σχεδόν όλη την ώρα, ο 55χρονος προχώρησε μόλις σε μία αλλαγή, στο 88ο λεπτό -κι αυτή ελέω τραυματισμού.
Η μη εξάντληση των αλλαγών δεν είναι κατ’ ανάγκη λανθασμένη επιλογή, ουδεμία εγγύηση υπάρχει ότι με πέντε κινήσεις από τον πάγκο θα φτάσεις στη νίκη.
Είναι όμως μια πρακτική που στον βαθμό που επαναλαμβάνεται (όπως συμβαίνει στην ΑΕΚ αυτή τη σεζόν) εμπεδώνει την αίσθηση πως ο προπονητής εμπιστεύεται έναν πολύ συγκεκριμένο αριθμό παικτών για να κάνουν τη δουλειά.
Και, αν μη τι άλλο, έρχεται σε σύγκρουση με τη δήλωση πως η ομάδα διαθέτει πολύ καλό ρόστερ και ο ίδιος επικεντρώνεται στο πώς θα απομυζήσει το καλύτερο από τους διαθέσιμους παίκτες.
Οι Λαρνακείς ίσως να μην έχουν το μεγαλύτερο ποιοτικό βάθος στην κατηγορία. Σίγουρα όμως το έμψυχο δυναμικό τους προσφέρει λύσεις κι εναλλακτικές, όταν απουσιάζουν 2-3 ποδοσφαιριστές.
Η (μη) αξιοποίηση του δεν βαραίνει τους διαιτητές.
