Το πόσο σκληροτράχηλη και παθιασμένη ομάδα είναι η Εθνική Ιρλανδίας το ξέρουμε. Η αφρόκρεμα των διεθνών παίζει στο εξωτερικό. Σπανίως, σχεδόν ποτέ δεν καλείται παίκτης από το ντόπιο πρωτάθλημα στην Εθνική.
Οι σύλλογοι της Ιρλανδίας έχουν επαγγελματικό στάτους αλλά όπως είπε πρόσφατα παίκτης της Λίμερικ..."Το να παίζεις στην Ιρλανδία σημαίνει να έχεις εργασία πλήρους ενασχόλησης (full time)και μισθό μερικής (part time). Οπότε ορισμένοι παίκτες βρίσκουν έξτρα δουλειά". Υπό τέτοια δεδομένα, το ότι δύο Ιρλανδικές ομάδες η Σάμροκ και η Ντάνταλκ μπήκαν σε ομίλους Γιουρόπα Λιγκ είναι άξιο θαυμασμού. Γενικώς οι Ιρλανδοί είναι περήφανοι και επίμονοι. Και δεν τα παρατούν ποτέ. Η κουλτούρα τους εμβολιάζει και το ποδόσφαιρο τους.
Στην χθεσινή βραδιά η μεν αντίπαλος της ΑΕΚ έκανε δεύτερη νίκη επί της Λεβάντια Τάλιν (ας αναλογιστούμε εδώ τον μέχρι τώρα Κυπριακό απολογισμό) πριν να βγάλουμε συμπεράσματα, οι άλλες δύο αποκλείστηκαν με το κεφάλι ψηλά. Η Σάμροκ πήγε στη Στοκχόλμη και έστειλε το ματς στη παράταση, πριν ισοφαριστεί δε 1-1 από την ΑΙΚ στο 94' . Η δε Ντέρι Σίτι πήγε για κόλπο γκρόσο στο Μινσκ όπου πάλεψε να καλύψει την ήττα με 2-0.
Κέρδισε τελικά με 2-1 τη Ντιναμό. Αποκλείστηκαν και οι δύο αλλά απέδειξαν ότι δεν τα παρατούν ποτέ. Η ΑΕΚ είναι σαφώς καλύτερη από τη Ντάνταλκ. Αλλά πρέπει να ξέρει πως η Ιρλανδική ομάδα θα παλέψει με νύχια και με δόντια. Αλλά και να θυμάται πως ομάδες όπως η Αλκμάαρ, η Μπάτε, η Μακάμπι Τελ Αβίβ και η Παρτιζάν τα βρήκαν μπαστούνια όταν πάτησαν πόδι στο νησί του Αγίου Πατρικίου.
