Ο Γιάννης Κουβόπουλος κάνει τον απολογισμό της πρώτης διπλής αγωνιστικής της σεζόν για λογαριασμό του «τριφυλλιού» και στέκεται στο μη μπασκετικό κομμάτι της υπόθεσης.
Η πρώτη διπλή αγωνιστική της σεζόν στέφθηκε με απόλυτη… αποτυχία για τον Παναθηναϊκό. Οι πρωταθλητές Ευρώπης είχαν δύο συνεχόμενα εκτός έδρας παιχνίδια με Παρί και Ρεάλ Μαδρίτης με τους πρωταθλητές Ευρώπης να φεύγουν ηττημένοι τόσο από Γαλλία, όσο και από Ισπανία. Και αυτό είναι κάτι που προκάλεσε έντονη κριτική. Όχι τόσο για τα αποτελέσματα της ομάδας, αλλά κυρίως για την εικόνα που παρουσίασε η ομάδα του Αταμάν.
Και φυσικά λόγο στην έντονη κριτική έπαιξε και το γεγονός ότι το πρόγραμμα που ακολουθεί είναι ιδιαιτέρως απαιτητικό για τους «πράσινους» και με την εικόνα αυτή δε δείχνουν ικανοί να διεκδικήσουν αυτό που πραγματικά αξίζουν.
Ας συμφωνήσουμε σε κάτι. Αν ο Παναθηναϊκός είχε επιστρέψει στη βάση του έχοντας πάρει μια νίκη (έστω και με τις συγκεκριμένες εμφανίσεις) όλα θα ήταν πολύ καλύτερα. Αυτό που έκανε όλους όσους κριτικάρουν να το κάνουν στον υπερθετικό (και στον υπερβολικό) βαθμό είναι η ήττα από την Παρί. Μια ήττα εκτός προγράμματος. Μια ήττα η οποία υπολογιζόταν εξ’ αρχής ως νίκη.
Ο Παναθηναϊκός όμως «κατέβηκε» με ύφος μπλάζε και το πλήρωσε. Αυτό όμως δεν το έκανε κόντρα στη Ρεάλ. Παίζοντας αρκετά καλά σε κάποια διαστήματα του αγώνα κατάφερε αρκετές φορές να ανατρέψει την εις βάρος του κατάσταση (η οποία είχε διαμορφωθεί από το δικό του νωθρό ξεκίνημα με αποτέλεσμα να μπει στο ρόλο του… κυνηγού) και να διεκδικήσει την νίκη. Δεν είχε σε καλό βράδυ παίκτες «κλειδιά» και ήρθε η ήττα με 4 πόντους στην έδρα της περσινής φιναλίστ της Euroleague.
Το έξτρα κίνητρο της Ρεάλ και το… κανένα κίνητρο του Παναθηναϊκού
Μιας ομάδας η οποία είχε ένα έξτρα κίνητρο κόντρα στον Παναθηναϊκό. Εδώ και λίγες μέρες οι παίκτες της Ρεάλ σε δηλώσεις τους αναφέρθηκαν στον περσινό τελικό θέλοντας να… χρυσώσουν το χάπι στους ίδιους τους τους εαυτούς τονίζοντας ότι είναι καλύτερη ομάδα, ότι εκείνοι έχασαν και δεν κέρδισε ο Παναθηναϊκός και άλλα… γραφικά. Το θέμα όμως είναι ότι η επιθυμία τους για απαντήσεις, η επιθυμία τους για νίκη ήταν τεράστια και τελικά τα κατάφεραν.
Και πέραν όλων των τεχνικών αναλύσεων, πέραν όλων των αποφάσεων του Εργκίν Αταμάν, πέραν της κατάστασης των παικτών του Παναθηναϊκού και πέραν του γεγονότος ότι ακόμα δε μπορεί να έχει κανείς την απαίτηση ο Παναθηναϊκός να παίζει στο πραγματικό επίπεδο που μπορεί, το θέμα είναι άλλο. Είναι πνευματικό. Είναι θέμα… κινήτρου. Θέμα… πείνας.
«Να ξαναβρούμε την πείνα μας»
Ο Κώστας Αντετοκούνμπο, σε μια αποστροφή του λόγου του στις δηλώσεις που έκανε προ ημερών στη «Magic Euroelague» τόνισε ότι ο ίδιος και οι συμπαίκτες του πρέπει να ξαναβρούν την… πείνα που είχαν πέρσι.
Οι «πράσινοι» είναι επαναπαυμένοι στα περσινά τους, τεράστια, κατορθώματα και αυτό είναι το πιο επικίνδυνο στοιχείο. Γιατί θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι ο Παναθηναϊκός θα βρει τον δρόμο του, την ώρα που πρέπει (όπως έχει γίνει στην πλειονότητα των σεζόν με τις ομάδες του Εργκίν Αταμάν), αλλά ταυτοχρόνως θα πρέπει να βρει και την πείνα τους για νίκες και για τίτλους. «Past is past» είχε πει ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, «past is past» είπε πριν από λίγο καιρό και ο Κώστας Σλούκας. Αυτό όμως δε μοιάζει να έχει περάσει στο μυαλό και στην νοοτροπία των παικτών. Και μέχρι ενός σημείο είναι και ανθρώπινο. Είναι και φυσιολογικό. Αυτό όμως θα πρέπει να αλλάξει άμεσα. Και δεν αποκλείεται τα όσα επακολούθησαν των δύο ηττών αυτής της εβδομάδας να λειτουργήσουν ευεργετικά και προς την επιθυμητή κατεύθυνση.
Το πρόγραμμα «λέει» πως δεν υπάρχουν περιθώρια
Γιατί η αλήθεια είναι ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν περιθώρια για περαιτέρω εφησυχασμό. Το πρόγραμμα είναι βαρύ και απαιτητικό. ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, Φενέρμπαχτσε στην Τουρκία, Ολυμπιακός στο ΣΕΦ και νέα διπλή αγωνιστική με Βιλερμπάν στο ΟΑΚΑ και Ερυθρό Αστέρα στο Βελιγράδι.
Πρόγραμμα… φωτιά με τις νίκες να είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητες.
ΥΓ1: Στις πραγματικές ομάδες ο ένας τραβάει τον άλλο. Ο ένας παίζει για τον άλλον. Ο ένας καλύπτει τον άλλον. Αν θυμάστε πέρσι ο Ντίνος Μήτογλου ξεκίνησε ιδανικά τη σεζόν δίνοντας τον χρόνο που χρειαζόταν ο Χουάντσο Ερνάνγκομεθ για να προσαρμοστεί. Φέτος γίνεται το αντίθετο. Ο Έλληνας παίκτης δεν βρίσκεται σε καλό φεγγάρι, με τον Χουάντο να έχει βγει μπροστά. Την κατάλληλη στιγμή όλα θα έρθουν σε ισορροπία. Θέμα ενός παιχνιδιού είναι για τον Μήτογλου.
ΥΓ2: Η… επιθετική άνοδος του Χουάντσο είναι εντυπωσιακή και ίσως αποτελεί το κορυφαίο αγωνιστικό στοιχείο της σεζόν, μέχρι τώρα, για τον Παναθηναϊκό και τον Αταμάν. Από τη στιγμή που ο Ισπανός θα παγιώσει αυτή την επιθετική του εικόνα (να σουτάρει με τέτοια αυτοπεποίθηση, να βάζει τη μπάλα στο πάτωμα και ακόμα και να δημιουργεί για τους συμπαίκτες του), σε συνδυασμό με την απίστευτη αμυντική του ικανότητα τότε μπορεί κάλλιστα να εξελιχθεί στον παράγοντα «Χ» του «τριφυλλιού». Ευτυχώς που δεν εισακούστηκαν πέρσι όλοι εκείνοι που από τους πρώτους μήνες του στην ομάδα ζητούσαν την αποπομπή του. Και την ανταλλαγή του.
ΥΓ3: Έγινε πολλή κουβέντα χθες για την ελάχιστη συμμετοχή του Λορένζο Μπράουν. Μια κουβέντα η οποία έληξε με το «καλησπέρα» με την απάντηση του Εργκίν Αταμάν επί του θέματος. Θα πρέπει όμως άπαντες να καταλάβουν αυτό που είπε προ ημερών για τη δική του ομάδα ο Γιώργος Μπαρτζώκας και ισχύει για όλες τις ομάδες με βαθύ ρόστερ. «Κάποιοι θα παίζουν την μία εβδομάδα και την άλλη θα είναι εκτός αποστολής». Δε γίνεται αλλιώς. Για να μοιραστεί ο χρόνος, για να γίνει σωστή διαχείριση σε μια ομάδα με 13 και 14 ετοιμοπόλεμους παίκτες αυτός είναι ο μόνος τρόπος.
Πηγή: sdna.gr
