Οι νίκες επί Καρμιώτισσας, Ομόνοιας 29Μ και Ομόνοιας Αραδίππου χαρακτηρίστηκαν (δικαίως) αναμενόμενες και, κυρίως, μη αντιπροσωπευτικές.
Τα διαδοχικά ντέρμπι με Απόλλωνα, Πάφο και Ομόνοια ήταν το πρώτο αληθινό δείγμα γραφής της «ελαφράς ταξιαρχίας» στην αγωνιστική περίοδο 2024/25.
Τι καταγράφηκε στον απολογισμό; Μια δίκαιη ισοπαλία με τους «κυανολεύκους» (κάθε ομάδα θα μπορούσε βάσει ευκαιριών να είχε κρίνει το παιχνίδι υπέρ της), στην οποία εμφανίστηκαν ανησυχητικά πολλά προβλήματα στην ανασταλτική λειτουργία.
Μια εκτός έδρας ισοπαλία με την κυπελλούχο που στα σημεία αναδείκνυε κερδισμένο τον λεμεσιανό σύλλογο, καθώς περιόρισε στο ελάχιστο την επιθετική δραστηριότητα του αντιπάλου και είχε πιο καθαρές ευκαιρίες για τη νίκη.
Και, τέλος, το εντός έδρας 2-0 επί της Ομόνοιας με τη μέχρι στιγμής πιο ισορροπημένη απόδοση μεταξύ άμυνας κι επίθεσης. Ναι, ο Άρης χρειάστηκε τον Άλβες στην ευκαιρία του Κακουλλή, αλλά κινδύνευσε ξανά μόνον, όταν έμεινε με παίκτη λιγότερο, και ενδιάμεσα είχε πολύ περισσότερες και καλύτερες ευκαιρίες, μεταξύ των οποίων ένα χαμένο πέναλτι του Μαγιαμπέλα κι ένα… άχαστο του Νίκολιτς.
Σε τρία συναπτά ντέρμπι η ομάδα του Αλεκσέι Σπιλέβσκι πέτυχε να εμφανίζεται κάθε φορά καλύτερη από την προηγούμενη. Ο ορισμός της εξέλιξης.
