Με την πάροδο του χρόνου όμως, έχοντας και το βατό πρόγραμμα το οποίο του έδωσε την ευχέρεια να διαχειριστεί καταστάσεις και να προσθέσει τα δικά του «θέλω» στο παιχνίδι του ΑΠΟΕΛ, επαναλαμβάνει ό,τι και πέρσι. Όντας βοηθός του Σα Πίντο.
Οι «γαλαζοκίτρινοι» πλέον εμφανίζονται πιο ήρεμοι στο παιχνίδι τους. Η διαχείριση δυνάμεων που κάνουν και ο τρόπος με τον οποίον αμύνονται, δεν έχει να ζηλέψει πολλά από την περσινή σεζόν που με «όπλο» την οπισθοφυλακή έφτασε ξανά στην κορυφή του κυπριακού ποδοσφαίρου.
Καταλαβαίνεις όμως πως και οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές αντιλαμβάνονται και κατανοούν ότι δεν πρέπει να ξεφεύγουν από τις «γραμμές» που τους δίνει ο προπονητής τους. Είτε αυτό αφορά το τακτικό πλάνο, είτε την προσέγγισή τους στον αγωνιστικό χώρο σε αμυντικό και επιθετικό τρίτο, είτε την αυξομείωση της έντασης στο παιχνίδι τους.
Ο ΑΠΟΕΛ, μετά το «μπρέικ» επί Γκαγιέγο, που προσπάθησε να διαφοροποιήσει κάποια πράγματα στο στυλ παιχνιδιού της ομάδας, επαναφέρει την ταυτότητα μιας ώριμης, δυνατής και διεκδικητικής ομάδας. Μιας ομάδας που ξέρει πως να παίρνει αυτό που θέλει μέσα στο γήπεδο, όποιος και αν είναι ο αντίπαλος.
Και αυτή η επιστροφή ταυτότητας, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον Πορτογάλο προπονητή, που αποδεικνύει φέτος ότι μπορεί να οδηγήσει «μόνος» του το «καράβι» των πρωταθλητών...
