Στο υπόλοιπο της σεζόν ο Γκόραν Μίντσεβ ίσως να μην σκοράρει με την ίδια συνέπεια και σταθερότητα που το έπραξε στο ντεμπούτο του.
Ίσως να μην αποδειχθεί γεννημένος γκολτζής, ίσως να μην συμβάλει καταλυτικά στο σώσιμο της σεζόν για την ΑΕΛ.
Αλλά δεν επιδέχεται αμφισβήτησης ότι ο 28χρονος Βούλγαρος είναι ένας αυθεντικός επιθετικός που προσφέρει στους «λέοντες» κάτι που δεν είχαν εδώ και καιρό: αισθητή παρουσία στην αντίπαλη περιοχή και δύναμη αέρος στη γραμμή κρούσης.
Η τέχνη του με το κεφάλι αναδύθηκε σε όλα τα τελειώματά του. Στο 2-0 η καμπύλη της κεφαλιάς του είναι υπολογισμένη με ακρίβεια χιλιοστού, ώστε να καταστεί άπιαστη από τον αντίπαλο τερματοφύλακα. Το τζαρτζάρισμα από τον Σεργίου γίνεται ακριβώς την ώρα του άλματός του, αλλά δεν το… αισθάνεται καν, δεν επηρεάζει στο ελάχιστο την τροχιά που θέλει να δώσει στην μπάλα.
Στο 3-1 η κεφαλιά είναι στριφτή. Αλλά ο συγχρονισμός του, η επαφή της μπάλας με το κεφάλι και το σημάδι του είναι τόσο άρτια, ώστε αυτή φεύγει με δύναμη ακριβώς εκεί που πρέπει να πάει.
Σημειωτέον: και στις δύο περιπτώσεις ο Μίντσεβ δεν ίπταται στους αιθέρες. Στην πρώτη κάνει ένα επιτόπιο αλματάκι με τα δύο πόδια, στη δεύτερη ένα μισό άλμα με το ένα πόδι. Ούτε το ένα ούτε το άλλο αφαιρεί το παραμικρό από την προσπάθειά του, τουναντίον μοιάζει απόλυτα εναρμονισμένο με την όλη κίνησή του.
Αλλά η επιτομή της αγωνιστικής φυσιογνωμίας και κλάσης του είναι το τέρμα που ακυρώνεται στο 43ο λεπτό. Η σέντρα του Μακρή είναι τόσο μέσου ύψους, ώστε τόσο ο Ντιακιτέ όσο και ο Βίκτωρος σηκώνουν το πόδι για να την ανακόψουν. Δεν κάνουν κάτι αφύσικο ή κάτι λάθος. Οι 99 στους 100 παίκτες θα πήγαιναν σε αυτήν την μπαλιά με το πόδι.
Ο Μίντσεβ, όμως, εν προκειμένω είναι ο 1 στους 100. Μόλις η μπάλα φτάνει στον συμπαίκτη του αρχίζει να τρέχει προς την αντίπαλη εστία και, μόλις βλέπει πού πάει η μπάλα, λυγίζει τα γόνατα, χαμηλώνει και μπροστά στο απλωμένο πόδι του αντιπάλου του βάζει το κεφάλι με τέτοιο τρόπο, ώστε η μπάλα να φύγει full speed και καρφωθεί στα δίχτυα.
Ένα ποδοσφαιρικό έργο τέχνης. Κι ας μη μέτρησε. Σ’ εκείνη ακριβώς τη φάση η ποδοσφαιρική Κύπρος αντιλήφθηκε πως ο Βούλγαρος μπορεί να κάνει με το κεφάλι του όσα όλοι οι υπόλοιποι με τα πόδια τους.
Αληθινά δυσεύρετο. Εξ ου και αξιοθαύμαστο.
