Η παραμονή του Νούνο Μοράις στον ΑΠΟΕΛ παραμένει αβέβαιη, όμως, ανεξαρτήτου κατάληξης της εκκρεμότητας αυτής, οι πρωταθλητές καλούνται να βγουν στο μεταγραφικό παζάρι και να ψάξουν βασικό κόφτη.
Ο Πορτογάλος έδωσε ότι είχε να δώσει και αυτά ήταν πάρα πολλά, υπερβολικά, περισσότερα από οποιονδήποτε άλλο ποδοσφαιριστή και σίγουρα πέραν κάθε προσδοκίας. Ο Μοράις δεν θα είναι ποτέ ο παίχτης που «όργωνε» το γήπεδο, αλλά η επαγγελματικότητα και η εμπειρία του, του επιτρέπουν να προσδοκά τουλάχιστον για μια ακόμη καλή χρονιά. Το θέμα του κειμένου δεν είναι ο Μοράις, αλλά ο ΑΠΟΕΛ. Διότι και να μείνει ο Νούνο, τα ίδια θα συζητάμε και του χρόνου. Οι γαλαζοκίτρινοι πρέπει να μάθουν να ζουν και να αγωνίζονται χωρίς τον εμβληματικό αρχηγό τους, πράγμα που δεν κατάφεραν τα τελευταία χρόνια. Επειδή δεν μπόρεσαν ποτέ να βρουν ποδοσφαιριστή με το πακέτο του Μοράις. Όσο και αν προσπάθησαν.
Την τελευταία πενταετία αποκτήθηκαν 9 παίχτες στη συγκεκριμένη θέση, είτε για να αντικαταστήσουν, είτε για να δώσουν… ανάσες στον Μοράις, όμως, μόνο δυο διασώθηκαν. Ο Λάνινγκ που λίγους μήνες μετά αποσύρθηκε από την ενεργό δράση και ο Σόουζα που ήταν εκ των πολυτιμότερων της φετινής περιόδου. Οι έξι ήταν «διακοσμητικοί». Αναφερόμαστε στους Κασίνι, Φαρίας, Λάτσι, Κάνιας, Εστρέλα και Μακρίδη, οι οποίοι ήρθαν, είδαν και απήλθαν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Ο άλλος είναι ο Γκέντζογλου που έχει συμβόλαιο και τη νέα περίοδο. Έδειξε κάποια θετικά στοιχεία, όμως, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ο παίχτης που θέλει ο ΑΠΟΕΛ για τον αντί Μοράις.
Επομένως, η απόκτηση ενός ικανότατου ποδοσφαιριστή στη θέση «6» είναι επιτακτική ανάγκη. Τα έξι παραδείγματα είναι προς αποφυγή και τα δυο προς μίμηση. Με σωστή μελέτη και σεβαστό –όχι υπερβολικά υψηλό- ποσό μπορεί να βρεθεί ένας Σόουζα ή Λάνινγκ. Γιατί Μοράις αποκλείεται.
