Τα σερί δημιουργούνται, προκειμένου να τερματίζονται. Κανόνας δίχως εξαίρεση. Το νικηφόρο σερί του Απόλλωνα διακόπηκε μετά από πέντε αγωνιστικές. Δεν ήταν αναγκαίο, αλλά δεν ήταν κι άδικο.
- Νέα δεδομένα: Αγγίζει κορυφή ο Άρης (βαθμολογία)…
- «Έγινε από λάθος σημείο το πλάγιο που έφερε το κόρνερ του γκολ του Άρη»
Ο Μπογκντάν Αντόνε «διάβασε» το προφανές. Τον (φορμαρισμένο) Άρη δεν τον αφήνεις να αναπτυχθεί με την ησυχία του, να βρει ρυθμό και ροή στο παιχνίδι του. Τον (παρ)ενοχλείς από την πρώτη πάσα.
Μετά το «τι (θα) κάνουμε;» ο Ρουμάνος έπρεπε να απαντήσει και στο «πώς (θα) το κάνουμε;». Μία επιλογή ήταν κατά (επιλεγμένα) χρονικά διαστήματα, προκειμένου η ομάδα να παίρνει ανάσες και να μπορεί να ασκήσει αποτελεσματική πίεση όσο το δυνατόν περισσότερο.
Ο Αντόνε πήγε στη δεύτερη λύση. Γκάζι κολλημένο στο πάτωμα και πίεση στο… 110% από το πρώτο δευτερόλεπτο και μέχρι τελικής πτώσης. Μ’ ένα και μόνο στόχο: το 1-0 που θα πλήξει (αγωνιστικά και ψυχολογικά) τον αντίπαλο, θα βάλει (ακόμη περισσότερο) τον κόσμο στο παιχνίδι και θα βάλει φτερά στα πόδια των «κυανολεύκων».
Οι παίκτες του έβγαλαν επί 35 λεπτά όση πίεση, όσα τρεξίματα και όσες αλληλοκαλύψεις δεν είχαν βγάλει -σε αυτή την ένταση- σε όλη την α’ φάση του πρωταθλήματος. Στρίμωξαν τον Άρη στα σχοινιά, δεν τον σφυροκόπησαν ανηλεώς, αλλά την ευκαιρία να του φέρουν το καίριο χτύπημα την είχαν. Και τη σπατάλησαν.
Και μετά; Μετά… τίποτα. Η φάση στο 29ο λεπτό «αφύπνισε» τον αντίπαλο, ο οποίος άρχισε βαθμιαία να πατά καλύτερα, να ισορροπεί το παιχνίδι, να συνδυάζεται πιο αποτελεσματικά, να φτιάχνει ευκαιρίες.
Ο Αντόνε έβλεπε τους όρους να αντιστρέφονται, αλλά δεν αντέδρασε ούτε έγκαιρα ούτε αποτελεσματικά. Από τις τέσσερις αλλαγές του μόνον ο Ντόνιο έκανε πιο αισθητή την παρουσία του από τον παίκτη που αντικατέστησε.
Ο Απόλλωνας ολοκλήρωσε το ντέρμπι -μέσα σ’ ένα κατάμεστο από οπαδούς του γήπεδο- έχοντας δημιουργήσει μόλις μια κλασική ευκαιρία. Γιατί; Επειδή δεν είχε εναλλακτική στο βασικό του πλάνο.
Και χωρίς plan b δύσκολα διευρύνεται πολύ οποιοδήποτε σερί…