Μία σπίθα έλειπε. Μία καλή εμφάνιση. Μία αφορμή για τους Ανορθωσιάτες να ξεσπάσουν και να χαρούν. Ο Μραζ, ο Γκερέρο, ο Τεχέρα, ο Παρούτης, όλοι οι συμπαίκτες τους, ο Βέσκο και όλο το τιμ τους την έδωσαν. Πέτυχαν τέσσερα γκολ, κόντρα στην Ομόνοια. Δεν γίνεται καθημερινά, πόσο μάλλον φέτος...
Όλοι τους, έδωσαν τη σπίθα και την ελπίδα για κάτι καλό τη φετινή περίοδο στην Ανόρθωση. Ακόμη κι αν ο αντίπαλος δεν βρίσκεται στα καλύτερά του και έχει τα δικά του θέματα, η Ανόρθωση ήταν «Κυρία». Η μοναδική φορά που έπεισε φέτος, αγωνιστικά. Σε τέτοιο βαθμό.
Κυνική, ουσιαστική. Με τα λάθη της, αλλά αποτελεσματική. Είχε έναν Μραζ που μπήκε στο ματς αποφασισμένος να πάρει την ταμπέλα του killer. Ο Γκερέρο, έστω κι αν βγήκε νωρίς από το ματς έδωσε κάτι που έλειπε στην «Κυρία». Την κάθετη πάσα. Αυτός, κατέγραψε και την ασίστ στο πρώτο γκολ.
Ο Τεχέρα μας συστήθηκε εδώ και ένα μήνα και ο Παρούτης δείχνει ότι μπορεί να έχει μία θέση σε αυτή την Ανόρθωση. Με τη μαχητικότητά του, με το πάθος του. Η Ανόρθωση πέτυχε τη μεγαλύτερή της νίκη στο «Αντώνης Παπαδόπουλος» επί της Ομόνοιας.
Μία νίκη που χρειάζονταν. Όλοι ανεξαιρέτως. Μα περισσότερο ο κόσμος της που την ακολούθησε πιστά όλη τη χρονιά. Το χαμόγελο έσκασε στο τελικό σφύριγμα. Δουλειά στο χέρι τους είναι από εδώ και πέρα να κάνουν αυτό που μπορεί να ήταν ρεαλιστικό, όχι όμως τόσο εφικτό στα μάτια του απλού κόσμου. Οι «νέοι» όμως άναψαν την φλόγα «και η ωραία μας Ανόρθωσις ως ο Φοίνιξ...».
