Δεν ξέρω αν ο Φερέρα ή ο κάθε προπονητής θα πετύχει στο έργο του όταν αναλαμβάνει Κυπριακή ομάδα. Κανείς δεν το ξέρει. Στην προκειμένη περίπτωση, ο 42χρονος τεχνικός αναλαμβάνει την Ομόνοια και η συζήτηση περί περγαμηνών και τίτλων δίνει και παίρνει. Η επιλογή του Φερέρα και το έργο του θα κριθούν.
Αλλά, κανένας τίτλος και κανένα βιογραφικό δεν εγγυάται επιτυχίες. Η Ομόνοια το γνωρίζει αυτό. Δεν είχαν περγαμηνές και τίτλους ο Γκάλις, ο Μπάγεβιτς, ο Λοτίνα, ο Λένον; Και πόσοι προπονητές ήρθαν εδώ με σχεδόν άδειο ή μέτριο βιογραφικό και έθελξαν. Κρίστιανσεν ας πούμε, ως τελευταίο παράδειγμα. Δεν νομίζω δε ότι η τότε πρόσληψη Μπεργκ (που είχε ένα πρωτάθλημα και ένα κύπελλο) είχε εντυπωσιάσει.
Για τα περί γνώσεων της πραγματικότητας. Το μόνο που έχουν να κάνουν και δεν είναι δύσκολο (με μελέτη και επεξήγηση) είναι να εκτιμήσουν σωστά το επίπεδο της ομάδας τους και του πρωταθλήματος. Την πάτησαν ή παραλίγο να την πατήσουν αρκετοί που κατέβηκαν με… αέρα
Και στο κάτω κάτω δεν πάνε όλοι οι καλοί προπονητές σε μεγάλες ομάδες (αν και η Σταντάρ Λιέγης τέτοια λογίζεται), είναι μαθηματικά αδύνατο. Και αν πάνε δεν παίρνουν απαραίτητα και τίτλους. Το σημαντικό είναι ο προπονητής να έχει όραμα, φιλοσοφία, ικανότητα να την εφαρμόσει. Να έχει ιδέες στην προπόνηση και στον πάγκο. Προέρχεται από προηγμένη ποδοσφαιρική σχολή (και πρωτάθλημα), είναι νεαρός αλλά έχει παραστάσεις. Άρα ας αναμένουν όλοι..
Εν τω μεταξύ, πρωτοπόρος στο Βέλγιο είναι η Γκενκ με προπονητή χωρίς σπουδαίο βιογραφικό (για τα Κυπριακά στάνταρ!!!) και με χάιλαϊτ του, ένα κύπελλο με την μικρομεσαία Μέχελεν… Οπότε;
