Μάλλον οι αναμνήσεις όσων θυμούνται τον Μπόρις Μπέκερ να ταράζει το τερέν του τένις με τα σερβίς του και να γίνεται ο νεότερος πρωταθλητής τίτλου Wimbledon έχουν αρχίσει να ξεθωριάζουν.
Τη θέση τους, μάλλον, έχουν δώσει στο επεισόδιο - ερωτική συνάντηση που είχε ο τενίστας με ένα μοντέλο από τη Ρωσία, στο εστιατόριο Mayfair και συγκεκριμένα στην ντουλάπα που φύλαγαν τη σκούπα, όταν και το μοντέλο έμεινε έγκυος, μια στιγμή που ο ίδιος ο Μπέκερ έχει χαρακτηρίσει ως «τα πιο ακριβά πέντε δευτερόλεπτα της ζωής μου».
Αυτή ήταν και η αρχή των προβλημάτων του, καθώς μια σειρά από αποτυχίες –από συζυγικές αποτυχίες μέχρι οικονομική καταστροφή– πλαισίωσαν τη ζωή του μετά το τένις.
Η τελευταία και σίγουρα πιο τραγική ανατροπή είναι αυτή που είδε έναν αθλητή που κάποτε πανηγύριζε ως ο πιο δημοφιλής παίκτης στον πλανήτη να καταλήγει στη φυλακή. Φυλακίζοντας τον Μπέκερ για δυόμισι χρόνια, η δικαστής Ντέμπορα Τέιλορ είπε ότι δεν είχε δείξει τύψεις ή αποδοχή ενοχής.
Στο βήμα του μάρτυρα, παρουσιάστηκε ως κάποιος που η δουλειά του ήταν «να προπονείται και να παίζει καλά» και ότι είχε συμβούλους που φρόντιζαν «σχεδόν τα πάντα».
Δεν είναι ο πρώτος αθλητής του οποίου τα αγωνιστικά επιτεύγματα έχουν επισκιαστεί από κακή καθοδήγηση, αλλά ήταν πραγματικά θύμα ατυχίας; Ή ο αρχιτέκτονας της δικής του πτώσης; Και τι πτώση ήταν αυτή, τόσο θεαματική όσο η άνοδός του στην κορυφή του παγκόσμιου τένις ως 17χρονος.
Το δικαστήριο που τον καταδίκασε για τέσσερις κατηγορίες βάσει του νόμου περί αφερεγγυότητας επειδή δεν αποκάλυψε τα περιουσιακά του στοιχεία άκουσε μια ιστορία ενός άνδρα που ισχυρίστηκε ότι δεν ήξερε πού βρίσκονται μερικά από τα πιο πολύτιμα τρόπαιά του, ο οποίος πήρε ένα δάνειο υψηλού επιτοκίου από έναν από τους πλουσιότερους Βρετανούς μεγιστάνες και προσπάθησε να αποφύγει τη χρεοκοπία ισχυριζόμενος ότι έχει διπλωματική ασυλία. Απαλλάχθηκε από άλλες 20 κατηγορίες.
Η ιστορία του Μπόρις Μπέκερ είναι πολλά πράγματα: απληστία σίγουρα, αλαζονεία πιθανώς, ανικανότητα, αφέλεια και σκέτη κακή τύχη. Αλλά είναι κυρίως η ιστορία ενός άντρα που σέβεται τον εαυτό του, τα χρήματα και έχει μια ακόρεστη δίψα για τις γυναίκες.
Είχε δύο συζύγους και αρκετές συντρόφους και είναι πατέρας τεσσάρων παιδιών -ένα από τα οποία, η Άννα, 22 ετών σήμερα, είναι το αποτέλεσμα εκείνου του περιβόητου επεισοδίου στο ντουλάπι της σκούπας του εστιατορίου.
Ακόμα και αυτή την εβδομάδα, πριν την καταδίκη του, ο φακός τον συνέλαβε από τη μία με την εν διαστάσει δεύτερη σύζυγό του Λίλι, μητέρα του μικρότερου γιου του και αργότερα με μια λαμπερή αναλύτρια πολιτικών κινδύνων, με την οποία απεικονίστηκε να κάνει βόλτες στο μοντέρνο Notting Hill.
Γυναικάς, γκριζομάλλης και καπνιστής, δεν έμοιαζε σχεδόν καθόλου με το ξανθό αγόρι που κέρδισε την καρδιά του κοινού στο Wimbledon το καλοκαίρι του 1985, όταν κέρδισε τον πρώτο από τους τρεις τίτλους του.
Περπατώντας δύσκαμπτα χάρη στη ζημιά στα γόνατα και τους αστραγάλους του (του δόθηκε η άδεια να καθίσει όσο ήταν στο κουτί του μάρτυρα), ο Μπέκερ φαινόταν απογοητευμένος.
Πώς, λοιπόν, ο Boom-Boom Boris, το παρατσούκλι που κέρδισε στο γήπεδο και που κάποτε υπολογιζόταν ότι άξιζε 100 εκατομμύρια λίρες, μπήκε σε τέτοιο χάος;
Παρ' όλες τις προσωπικές κρίσεις που τον έχουν πλήξει, είναι σίγουρα η πιο αινιγματική ερώτηση από όλες.
Η φαινομενικά άσβεστη δίψα του για την πολυτελή ζωή –πολλά σπίτια, ακριβά αυτοκίνητα και πάθος για έργα τέχνης– έφταιγε εν μέρει. Η έλλειψη επιχειρηματικής οξυδέρκειας και η σκανδαλώδης ιδιωτική του ζωή δεν βοήθησαν.
Όπως παρατήρησε ο φίλος και συνάδελφός του τενίστας Πατ Κας: «Ο Μπόρις πάντα ένιωθε την ανάγκη να διατηρεί μια εικόνα που συνδέεται με την ευημερία».
Σίγουρα έπεσε έξω από την προσπάθειά του να... κολλήσει στο σπίτι του στη Μαγιόρκα, ένα κτήμα 65 στρεμμάτων. Αποτέλεσμα να του κατασχεθούν τα ακίνητα από τις ισπανικές αρχές για φερόμενη αποτυχία διευθέτησης λογαριασμών για κατασκευαστικές εργασίες. Τον μήνυσε επίσης ο κηπουρός του, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι του χρωστούσε 246.000 στερλίνες σε απλήρωτο μισθό.
Καθώς μπήκε στο χρέος, ο Μπέκερ δανείστηκε 1,2 εκατομμύρια λίρες από τον δισεκατομμυριούχο Τζον Κάουντγουελ, τον μεγιστάνα της Phones 4U, με ένα ακρωτηριαστικό επιτόκιο 25 τοις εκατό που δεν μπορούσε να αντέξει οικονομικά.
Ο Μπέκερ παραδέχτηκε στο δικαστήριο ότι δεν διάβαζε συμβόλαια, λέγοντας: «Δεν έχω την υπομονή.» Επομένως, δεν ήταν σαφές αν κατανοούσε τις συνέπειες του δανείου.
Αλλά ενώ ο τρόπος ζωής του στην... αφρόκρεμα συνεχιζόταν – για χρόνια, νοίκιαζε ένα σπίτι 25.000 λιρών το μήνα στο Wimbledon, κάπνιζε κουβανέζικα πούρα και λάτρευε εκλεκτά κρασιά και σπάνιο malt ουίσκι – το εισόδημά του είχε μειωθεί.
Ο Μπέκερ φαινόταν να μην ανησυχεί για την αυξανόμενη οικονομική του κρίση. Ο Κάουντγουελ, εν τω μεταξύ, ανυπόμονος για το ανεξόφλητο δάνειο, μετέφερε το χρέος στην ιδιωτική τράπεζα Arbuthnot Latham.
Η τράπεζα υποστήριξε ότι σύμφωνα με την ισπανική νομοθεσία περί ιδιοκτησίας, έπρεπε να διατηρήσει το επιτόκιο. Έτσι, όταν ο Μπέκερ δεν κατάφερε να πουλήσει την περιουσία του, η τράπεζα ζήτησε την πτώχευση του. Σε μια παράξενη προσπάθεια να αποφύγει τη διαδικασία πτώχευσης, ο Μπέκερ ισχυρίστηκε ότι η φτωχή CAR τον είχε διορίσει «αθλητικό και πολιτιστικό ακόλουθο στην Ευρωπαϊκή Ένωση» τον Απρίλιο του 2018. Καθώς ξεκίνησε η υπόθεση της πτώχευσης, ο δικαστής που την άκουσε σχολίασε: «Έχει κανείς την εντύπωση ενός άνδρα με το κεφάλι του στην άμμο». Ένας βιογράφος σημείωσε: «Ο Μπόρις είναι καλύτερος στο τένις παρά στις επιχειρήσεις».
Όμως φέτος η υπόθεση πήρε απότομη τροπή με τον Μπέκερ να κατηγορείται στο δικαστήριο ότι παραπλανούσε και παρείχε ανακριβή απολογισμό των περιουσιακών του στοιχείων. «Οι χρεοκοπημένοι που παίζουν με το σύστημα με κακή πίστη πρέπει να τιμωρούνται, και αυτό λέει η εισαγγελία ότι έκανε εδώ ο κ. Μπέκερ», είπε στο δικαστήριο.
Κατηγορήθηκε για 24 περιπτώσεις απόκρυψης περιουσιακών στοιχείων από την Υπηρεσία Αφερεγγυότητας. Αυτά περιλάμβαναν απόκρυψη 1 εκατομμυρίου λιρών από την πώληση μιας αντιπροσωπείας αυτοκινήτων στην πατρίδα του τη Γερμανία μαζί με δύο τρόπαια Wimbledon. Στο δικαστήριο είπαν επίσης ότι δεν αποκάλυψε δύο ακίνητα στη Γερμανία, ένα πολυτελές διαμέρισμα στο Τσέλσι, μαζί με ένα χρέος δανείου 700.000 λιρών και 75.000 μετοχές σε εταιρεία πληροφορικής. Ερωτηθείς για τα τρόπαια τένις που του έλειπαν, ο Μπέκερ είπε ότι δεν ήξερε πού βρίσκονταν. Θυμήθηκε ότι έδωσε το Presidents Cup, το οποίο έλαβε μαζί με το τρόπαιο Wimbledon για τη νίκη του στο single το 1986, στη μητέρα του ως δώρο «πριν από πολλά χρόνια».
Αυτό το αποδέχτηκε η κριτική επιτροπή, απαλλάσσοντάς τον από όλες τις κατηγορίες σχετικά με τα τρόπαια του Wimbledon, καθώς και από αυτές που έλαβε για τη νίκη του Australian Open το 1991 και το 1996 και το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο του 1992.
Ίσως επειδή είναι από μια μικρή πόλη της Γερμανίας και βρήκε φήμη και απίστευτο πλούτο σε τόσο νεαρή ηλικία, ο Μπέκερ ήταν τόσο απρόσεκτος τόσο με τα υπάρχοντα όσο και με τα χρήματα.
