Η περίπτωση του τερματοφύλακα Τάκη Μαλακτού είναι από αυτές που κάποιος ξεχωρίζει, αφού είναι από τους λίγους παίκτες που μπόρεσαν να παίξουν και στις τρείς ομάδες της Λεμεσού,ΑΕΛ,Απόλλωνα και Άρη. Μιά παρόμοια περίπτωση έχουμε στα νεότερα χρόνια και είναι αυτή του Κρίστη Θεοφίλου-γιου του πρώην άσου του Άρη Μιχάλη Θεοφίλου Μαύρου- που έπαιξε στις τρείς ομάδες της Λεμεσού αλλά και στην ΑΕΚ Λάρνακας.
Μιλήσαμε με τον Τάκη Μαλακτό,που μπορεί να πλησιάζει τα 80 του χρόνια αλλά έχει διαύγεια πνεύματος,και μάς ανέφερε πως μπορεί να αγαπάει και τις τρείς ομάδες της πόλης του στις οποίες αγωνίστηκε,όμως,στην καρδιά του μεγάλο μέρος κατέχει η ΑΕΛ στην οποία έπαιξε και τα περισσσότερα χρόνια,φέρνοντας στη μνήμη του νοσταλγικές στιγμές από την παρουσία του στα γήπεδα, τις δεκαετίες του ’60 και του ’70.
Ο Μαλακτός από πολύ νωρίς θα ενταχθεί στην αγαπημένη του ΑΕΛ και πρώτος προπονητής του ήταν ο Γερμανός Φρίτς. Στην ΑΕΛ πήγε το 1957 και έκανε μιά δεκαετία,περΙμένοντας υπομονετικά και με σκληρή δουλειά να πάρει την ευκαιρία να καθήσει κάτω από τα δοκάρια,αφού τότε στους γαλαζοκίτρινους υπήρχε ένας σπουδαίος τερματοφύλακας, ο Βούργος. Δεν είχε την τύχη να πανηγυρίσει κάποιο τίτλο με την ΑΕΛ που είχε πολύ δυνατή ομάδα τότε,όμως,έπαιξε στον τελικό κυπέλλου το 1959,το κύπελλο Ανεξαρτησίας όπως ονομάστηκε, μιά και το πρωτάθλημα διακόπηκε λόγω του Αγώνα της ΕΟΚΑ κατά της Αγγλοκρατίας. Στον τελικό η ΑΕΛ έχασε 1-0 από την Ανόρθωση και έπαιξε με τους: Μαλακτό, Ανδρέου, Κώστα, Μάριο, Λευκή, Λούκα, Ζηνωνή, Πάμπο, Π.Παπαδόπουλο, Φοίβο, Τοουλή.
Στην ΑΕΛ ο Τάκης Μαλακτός έπαιξε κατά περιόδους και με τους Ανδρόνικο, Γλυκή, Κίνα, Στέλιο, Μαύρο, Ζορπά, Παμπουλλή, Καϊρίνο, Μαρνέρο, Μενελάου, Σωτηρίου, Στρατή, Λευκή, Βούργο, Μαυρόκολο, Ττουής, Νάκη, Πόντζιος, Τσαγγάρης, Αγησίλαος, Λειβαδιώτης κ.α. Μετά την ΑΕΛ θα περάσει για δύο χρόνια από τον Απόλλωνα, από το 1969-1971, αλλά δεν θα έχει πολλά παιχνίδια αφού τότε βασικός τερματοφύλακας ήταν ο Ευαγόρας Βασιλείου. Είχε ενισχύσει πάντως την εφηβική ομάδα το 1970,με προπονητή τον Ανδρέα Λοίζου-Μαύρο,που θα πάρει το πρωτάθλημα στην κατηγορία της. Στην ομάδα έπαιζαν τότε και οι Μ.Κυριακίδης, Κ.Βασιλειάδης, Σπαρτιάτης, Αλκιβιάδης, Κύρος Γεωργίου, Γ.Πάπουτσος, Α.Κόμπος, Ζορπάς, Γ.Δημητρίου και Ευθυμίου. Τελευταίος σταθμός του ήταν ο Άρης στον οποίο αγωνίστηκε μέχρι το 1974 και σταμάτησε την καριέρα του στα 31 του χρόνια. Στην ‘’Ελαφρά Ταξιαρχία’’ έπαιξε και με τους Παπαδόπουλο, Γ.Παρασκευά, Δ.Διαμαντή, Π.Σολωμού, Σπύρο, Μιχάλη, Τάσο, Ξανθό, Α.Παπακώστα, Χρύσο, Μ.Μακρίδη, Δ.Καρεκλά, Μαύρο, Χατζηκωστή, Αντωνίου, Λάκη Παπαδόπουλο, Α.Κισσονέργη, Παρόλα, Παυλά, Ιωαννίδη κ.α.
Ο Τ.Μαλακτός χαρακτηρίζεται ως ένας ριψοκίνδυνος τερματοφύλακας με πολύ καλές αποκρούσεις και πολλές φορές με αυτοθυσία. Ο ίδιος θυμάται πολλά ωραία παιχνίδια, ιδιαίτερα με την Ανόρθωση, και πέναλτι που έχει αποκρούσει. Θεωρεί πως μαζί με τους Μ.Αλκιβιάδη και Βαρνάβα ήταν οι τρείς καλύτεροι τεματοφύλακες της εποχής του. Έχει αγωνιστεί στην νεοσύστατη τότε Εθνική Ενόπλων με προπονητή τον Λοίζο Παντελίδη, μαζί με τα αδέλφια Πανίκο και Παμπουλλή Παπαδόπουλο που ήταν συμπαίκτες του στην ΑΕΛ.
