Η Ομόνοια ετοιμάζεται για την 1η αγωνιστική των ομίλων του Γιουρόπα Λιγκ, καθώς θα αντιμετωπίσει στην άδεια Τούμπα τον ΠΑΟΚ.
Οι δύο ομάδες είχαν αναμετρηθεί τρεις φορές μέσα σε λίγα χρόνια τη δεκαετία του 70’. Αρχικά το 1972 στην Ελλάδα για τον θεσμό του πρωταθλήματος αφού η Ομόνοια συμμετείχε στο πρωτάθλημα Α΄ Εθνικής, ενώ ακολούθησαν οι διπλές αναμετρήσεις το 1976 για το Κύπελλο Πρωταθλητριών.
Ένας άνθρωπος που έζησε ως παίκτης των πρασίνων και τα τρία αυτά παιχνίδια ήταν ο Νίκος ο Χαραλάμπους. Έτσι η ιστοσελίδα μας επικοινώνησε μαζί του και του ζητήσαμε να ανασύρει από το μυαλό του τις αναμνήσεις εκείνων των εποχών.
Ο ίδιος συνομίλησε μαζί μας για αρκετή ώρα και μας είπε πολλά και ενδιαφέροντα. Δείτε πιο κάτω το πρώτο μέρος της συνέντευξης μας, με το μέρος Β’ να ασχολείται με τη φετινή Ομόνοια, τον Χένινγκ Μπεργκ και το παιχνίδι της ερχόμενης Πέμπτης.
Αναλυτικά το μέρος Α’:
- Κύριε Χαραλάμπους ένα πρώτο σχόλιο για τα παιχνίδια με τον ΠΑΟΚ το 1972 και το 1976.
«Η ιστορία με τον ΠΑΟΚ δεν ξεκινά από το 1976 όταν κληρωθήκαμε να τους αντιμετωπίσουμε σε διπλούς αγώνες στο Κύπελλο Πρωταθλητριών. Έχουμε την πρώτη γνωριμία από τη χρονιά 1972-1973 όταν και παίξαμε στη Τούμπα για το πρωτάθλημα.
Το 1972, είχα τη τύχη να σκοράρω μέσα στη Τούμπα μετά την πρώτη επίθεση. Μια σέντρα στο 3ο λεπτό και εγώ σκόραρα με κεφαλιά. Σημείωσα το πρώτο γκολ του πρωταθλήματος. Προς το τέλος μπήκε το δεύτερο τους γκολ, ενώ το τελικό 3-1 διαμορφώθηκε στις καθυστερήσεις. Ήταν μια ομάδα που πρωταγωνιστούσε και είχε πολύ καλούς παίκτες.
Θα πρέπει να πω ότι είχε φανταστική ομάδα ο ΠΑΟΚ. Κέρδισε και τον Ολυμπιακό Πειραιώς αν δεν κάνω λάθος.
Ο διαιτητής, κύριος Λάτσιος, έκανε ό,τι μπορούσε για να κερδίσει ο ΠΑΟΚ. Ο ΠΑΟΚ είναι μεγάλη ομάδα δεν χρειαζόταν βοήθεια. Δεν μπορώ να τους αμφισβητήσω, είχαν φοβερή πορεία.
Η 2η συνάντηση με τον ΠΑΟΚ ήταν για την Ευρώπη όπου παίξαμε στο ΓΣΠ το 1976 και χάσαμε με 2-0. Ακολούθως πήγαμε στη Θεσσαλονίκη και παίξαμε ένα παιχνίδι σοβαρό και προηγηθήκαμε με 1-0. Είχαμε και την ευκαιρία να κερδίζαμε πιστεύω. Παρόλα αυτά αν είχαμε τύχη θα κάναμε το 2-0 και μετά παράταση. Εκεί όλα θα ήταν πιθανά. Αυτή είναι η σύντομη ιστορία των αγώνων τη δεκαετία του 1970. Η Ομόνοια έδινε το 100% σε αυτά τα ματς, παίξαμε καλά».
- Από πλευράς κόσμου τι θυμάστε;
«Τότε ο ΠΑΟΚ όπως και η Ομόνοια είχε πολύ καλή έδρα. Γέμισαν τα δύο γήπεδα στα παιχνίδια, είναι λαοφιλής ομάδες. Ήταν παιχνίδια με καλή ατμόσφαιρα και τα απολαύσαμε. Είδαμε την αγάπη προς τις δύο ομάδες. Η Ομόνοια και ο ΠΑΟΚ είχαν πολύ καλή ομάδα τότε. Όλοι ξέρουμε τι είναι ο ΠΑΟΚ στην έδρα του και τι είναι η Ομόνοια στην έδρα της εδώ στην Κύπρο».
- Είχατε ένα πολύ καλό ρόστερ σαν Ομόνοια το 1976, το ίδιο και ο ΠΑΟΚ. Δύο από τις καλύτερες εκδοχές των δύο ομάδων. Ένα σχόλιο για αυτό.
«Για εμάς ήταν από τις πιο εντυπωσιακές ομάδες το 1970-1980 ο ΠΑΟΚ. Σταθήκαμε επάξια, τους παίξαμε στα ίσα. Ο ΠΑΟΚ σε γενικότερες γραμμές μας έδειξε πως άξιζε να παίζει έτσι και οι παίκτες του ήταν φοβεροί. Όλο το ρόστερ έλεγε είμαι καλύτερος από εσένα. Και εμείς είχαμε πολύ καλή ομάδα σαν Ομόνοια και τους κοιτάξαμε στα μάτια».
- Τι ξεχωρίσατε από τα παιχνίδια με τον ΠΑΟΚ τη δεκαετία του 1970;
«Το 1976, ήμασταν μπροστά με 1-0 στη Τούμπα και ο Καϊάφας βγήκε μόνος του χωρίς τερματοφύλακα και όπως η μπάλα πήγαινε μέσα αυτός πανηγύριζε. Ήταν εντυπωσιακό γιατί πιστέψαμε στο 2-0 και πως έχουμε καλή βραδιά. Όμως η μπάλα πήγε έξω τελικά. Έμεινε στο μυαλό μας αυτό το σκηνικό στη Τούμπα. Το 1972 έψαχναν με μανία να βρουν την ισοφάριση και θυμάμαι πως κέρδισαν κόρνερ και εγώ μάρκαρα τον Σαράφη. Ήμουν στο σημείο του πέναλτι και τον περίμενα. Αυτός έφυγε από τη θέση του, σηκώθηκε να πάρει κεφαλιά και τη βρήκε γεμάτα. Πήγε δοκάρι και ήρθε πίσω προς το κέντρο του γηπέδου. Ήταν τόσο δυνατή η κεφαλιά».
