Η αλήθεια είναι ότι δεν έθελξε με την παρουσία του. Πήρε όμως το ζητούμενο, κόντρα στην Ένωση και αυτό είναι θετικό. Το σημαντικό, όμως, είναι ότι ο ΑΠΟΕΛ παιχνίδι με παιχνίδι, ανεβάζει απόδοση, οι νεοφερμένοι δείχνουν ότι μπαίνουν στο πετσί της ομάδας και αφομοιώνουν τα θέλω του προπονητή.
Το πιο θετικό όμως, είναι ότι ποδοσφαιριστές όπως οι Ζαχίντ και Ντε Βινσέντι που αποδεδειγμένα μπορούν να κάνουν την διαφορά, άρχισαν να θυμίζουν τον παλιό καλό εαυτό τους.
Για τον Ανουάρ και το πόσο μεγάλη πάστα ποδοσφαιριστή είναι, είναι κάτι που γράφτηκε κατά κόρον το τελευταίο διάστημα, όπως και για την επιστροφή του Ενσούε, που λες και δεν έχει αποχωρήσει ποτέ από τον Αρχάγγελο.
Όλα αυτά και κάμποσα άλλα, υποθέτω, κάνουν το Μαρίνο Ουζουνίδη να τρίβει τα χέρια του από ικανοποίηση αφού βλέπει όλα όσα δουλεύονται στις προπονήσεις να βγαίνουν και στο γήπεδο και ο ΑΠΟΕΛ να θυμίζει ομάδα.
Αν το ΑΠΟΕΛ είναι το φαβορί για την κατάκτηση του φετινού τίτλου, είναι πάρα πολύ νωρίς να ειπωθεί. Το σίγουρο, όμως, είναι ότι οι γαλαζοκίρινοι με αυτές τις εμφανίσεις συγκαταλέγονται ανάμεσα στα φαβορί, σε αντίθεση με το τι έδειχναν και έβγαζαν στο γήπεδο πριν από ένα μήνα.
