Πέρασαν ήδη 35 χρόνια από τη μεγαλύτερη επιτυχία της Μαρσέιγ. Το 1993, κατέκτησε στο Μόναχο το Τσάμπιονς Λιγκ (τη 2η ουσιαστικά διοργάνωση με ομίλους), κερδίζοντας στον τελικό της Μίλαν. Ήταν το αποκορύφωμα μίας χρυσής εποχής που ξεκίνησε στα τέλη των 80ς. Επί προεδρίας Μπερνάρ Ταπί, η Μαρσέιγ κυριάρχησε στη Γαλλία. Μαζεύοντας την ελίτ του γαλλικού ποδοσφαίρου και με καλές επιλογές ξένων, έφτασε στον τελικό του κυπέλλου πρωταθλητριών το 1991 (έχασε από τον Ερυθρό Αστέρα στα πέναλτι), αλλά απάντησε δύο χρόνια μετά και αναδείχτηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης. Ο Μπαζίλ Μπολί πέτυχε το μοναδικό γκολ του τελικού με την Μαρσέιγ να έχει στη σύνθεση της παίκτες όπως ο Μπαρτέζ, ο Ντεσάν, ο Ανγκλομά, ο Αμπεντί Πελέ, ο Φέλερ και ο Αλέν Μπόκσιτς.
Στην 11άδα του τελικού ήταν και ο Εϊντελί, ο παίκτης που ανέλαβε εκείνο το διάστημα να δωροδοκήσει ποδοσφαιριστές της Βαλανσιέν για να έχουν μειωμένη απόδοση στον αγώνα πρωταθλήματος με τη Μαρσέιγ. Η απόπειρα έγινε υπό τις ευλογίες και την οικονομική αρωγή του Ταπί. Ξέσπασε σκάνδαλο, ο Ταπί καταδικάστηκε σε φυλάκιση και η Μαρσέιγ πήρε τη κάτω βόλτα. Τιμωρήθηκε με αφαίρεση του τίτλου στη Γαλλία και αποκλείστηκε από το Τσάμπιονς Λιγκ της επόμενης περιόδου.
