- Ολυμπιακός: Νίκησε το «πρέπει», όπως έπρεπε
-
Τα είπε έξω από τα δόντια: «Υπάρχει μεγάλο μίσος μεταξύ μας»!
Προσωπικά, θεωρώ ότι ο χρόνος δουλεύει προς όφελός τους, όπως άλλωστε μας εξομολογήθηκε και ο Βόσνιος guard της Ρεάλ, Τζάναν Μούσα και οι δύο ομάδες διαθέτουν τις μονάδες αλλά και το ρόστερ να εξελιχθούν σε άκρως δυσκολοκατάβλητους αντιπάλους μέσα στο επόμενο διάστημα.
Αν υπάρχει κάποιο στοιχείο, που κατά την ταπεινή μου άποψη δίνει φέτος ένα προβάδισμα στον Ολυμπιακό, είναι η γνώση της διαχείρισης του «πρέπει» και “know how to win”, που λένε και οι Αμερικανοί!
Από την άποψη ότι οι δύο τελευταίες σεζόν, με τον Γιώργο Μπαρτζώκα στον πάγκο από την αρχή και με σταθερό κορμό παικτών, του έμαθαν να κερδίζει ακόμη και όταν δεν πιάνει υψηλή απόδοση, να πετυχαίνει ανατροπές και ανταποκρίνεται καλύτερα στα εκτός έδρας παιχνίδια.
Κακά τα ψέματα, άλλη κληρονομιά και εντελώς διαφορετική αγωνιστική νοοτροπία σου δίνει ένα ρεκόρ 49-31 και δύο διαδοχικές παρουσίες σε Final 4 στην αφετηρία της διοργάνωσης, σε σχέση με το 20-42 και τους δύο συνεχόμενους αποκλεισμούς από τα playoffs, που κατέγραψε στο αντίστοιχο διάστημα ο Παναθηναϊκός, ο οποίος είναι μία νέα ομάδα (με προοπτική) και χρειάζεται να το χτίσει. Κάτι που πολύ πρόσφατα φάνηκε σε Βελιγράδι και Κωνσταντινούπολη.
Ολυμπιακός: Εβδομάδα επιστροφής στις εργοστασιακές αμυντικές ρυθμίσεις
Η επαγγελματική νίκη (77-69) επί της Μπάγερν, η οποία ξαναέβαλε τους «ερυθρόλευκους» στην 8άδα, ολοκλήρωσε την 3η «διαβολοβδομάδα» και τους επανέφερε σε θετικό ρεκόρ (7-6) και σε απόσταση μίας νίκη από την 4άδα, ήταν ίσως η τελευταία που ο Τόμας Γουόκαπ (14π. & 7ασ.)θα χρειαστεί να παίξει μίνιμουμ 30 λεπτά!
Ο 30χρονος Ελληνοαμερικανός διεθνής point guard συμπλήρωσε μία τετράδα αγώνων με σπουδαία απόδοση (μ.ο. 15,2π. & 4,5ασ. σε 30,4’), αφήνοντας πίσω του το ντεφορμάρισμα και την κούραση που τον επηρέασαν από τα τέλη Οκτωβρίου και μετά (σε 5 σερί αγώνες είχε μ.ο. 4,6 πόντους με 2/20 τρίποντα) και βάζοντας μεγάλη πλάτη στον «άσο» στην διάρκεια της απουσίας του τραυματία Νάιτζελ Γκος-Γουίλιαμς (επιστρέφει την ερχόμενη εβδομάδα).
Ο Τεξανός playmaker έδωσε τον τόνο στο ξεκίνημα του αγώνα με την Μπάγερν και ηγήθηκε της ομάδας του στο εντυπωσιακό πρώτο δεκάλεπτο, στην διάρκεια του οποίου ο Ολυμπιακός προηγήθηκε με +16, δέχτηκε μόλις 8 πόντους και ουσιαστικά «καθάρισε» το ματς απέναντι στους αποδεκατισμένους Βαυαρούς (έπαιξαν χωρίς Ιμπάκα, Μπολμάρο, Ομπστ και Λούτσιτς).
Κι όλα αυτά χωρίς να παίξει μπάσκετ αξιώσεων! Απλά έχοντας καλές στιγμές (η διαφορά πήγε μέχρι και το +21 στο 18ο λεπτό), κυριαρχώντας στα ριμπάουντ απέναντι στην ομάδα που παίρνει τα περισσότερα στην διοργάνωση (μ.ο. 39,9) και κρατώντας για 4η φορά φέτος στο ΣΕΦ, την φιλοξενούμενη ομάδα κάτω από το όριο των 75 πόντων (η ομάδα του Λάσο σούταρε με 39,3% εντός πεδιάς)!
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας που τελικά δεν χρησιμοποίησε τον Πετρούσεφ (κι εξήγησε τον λόγο), κρατάει την σταδιακή ανοδική πορεία του Μιλουτίνοφ (12π. & 6ρ. με 5/6 σουτ) και τις λύσεις που έδωσε από τον πάγκο ο Λαρεντζάκης (13π. & 3ας. με 3/5 τριπ.), αλλά και την ανταπόκριση της ομάδας στο να επιτευχθεί με κάθε τρόπο το ζητούμενο, που δεν ήταν άλλο από την επιστροφή της στις νίκες.
Έστω κι αν το τελευταίο τρίλεπτο και προκάλεσε ένα μικρό ζόρι και ένα φυσιολογικό «αγκομαχητό» και λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι ο τραυματισμός του Παπανικολάου δεν εμπνέει ανησυχία (ήταν απλά ένα χτύπημα).
Ο Ολυμπιακός, άλλωστε, με την ενεργοποίηση του Σέρβου νεοαποκτηθέντα ψηλού και με την ένταξη του Μήτρου-Λονγκ στο rotation της Euroleague (από τις αρχές Γενάρη και μετά), θα έχει πλέον το απαραίτητο βάθος αλλά και την ποιότητα, για να κάνει την δική του αντεπίθεση στον 2ο γύρο με βασικό στόχο το καλύτερο δυνατό πλασάρισμα στην τελική κατάταξη.
Αν τολμώ να κάνω μία πρόβλεψη, αυτή είναι ότι σε περίπου σε περίπου ένα μήνα θα είναι μία άλλη ομάδα! Η δήλωσε του μπαρουτοκαπνισμένου, Πάμπλο Λάσο, άλλωστε, σίγουρα κάτι λέει...
Παναθηναϊκός: Δεν έκανε τίποτε για να «κατεβάσει» την Ρεάλ από τα standards της!
Όσο παράξενο και ανακόλουθο σε σχέση με την τροπή που πήρε η εξέλιξη του αγώνα (αλλά και με την εξαιρετική απόδοση της Ρεάλ) και παρ’ ότι ο Παναθηναϊκός προερχόταν από δύο «τζάμπα» ήττες σε Βελιγράδι και Κωνσταντινούπολη, πριν το τζάμπολ, ήμουν από εκείνους που πίστευαν ότι οι «πράσινοι» θα βγάλουν αντίδραση.
Θα παίξουν με πάθος και σκληράδα στην άμυνα και θα πάρουν τόσο μεγάλη ώθηση από τον κόσμο, που θα φέρουν την πρωταθλήτρια Ευρώπης στα ίσα της και θα διεκδικήσουν μέχρι τέλους τη νίκη.
Λίγο η πίεση για βελτίωση και επιστροφή στις νίκες των γηπεδούχων, σε συνδυασμό με την έλλειψη του κατεπείγοντος για την «βασίλισσα» (ειδικότερα μετά το «διπλό» στο ΣΕΦ), θεωρούσα ότι ο υψηλός βαθμός δυσκολίας του αγώνα, θα έδινε έξτρα κίνητρο στην ομάδα του Αταμάν για να βάλει δύσκολα στους Μαδριλένους.
Τελικά, δικαιώθηκα μόνο όσον αφορά το πρώτο ημίχρονο της αναμέτρησης και αυτό χάρη στο επιθετικό κρεσέντο του Κέντρικ Ναν (24π., 3ρ. & 4ασ. με 3/6 τριπ.). Ο νεοαποκτηθείς Αμερικανός guard πρωτοστάτησε στην ολική επαναφορά του «τριφυλλιού», σκοράροντας τους 8 από τους 14 αναπάντητους πόντους της ομάδας του στο διάστημα από το 13ο έως ο 17ο λεπτό και βοηθώντας την μετατρέψει το εις βάρος της -9 (26-35) σε +5 (40-35)!
Αυτό το 4λεπτο, ήταν ουσιαστικά ό,τι καλύτερο είχε να επιδείξει ο «εξάστερος» σε ένα πολύ απαιτητικό ματς και απέναντι σε έναν αντίπαλο με πρωτοφανές μέγεθος από τις θέσεις “2” έως και “5” (με τους Χεζόνια, Μούσα και Ντεκ να κάνουν την διαφορά με 49 πόντους και οι 3 μαζί), με τρομερούς αυτοματισμούς και με τον κορυφαίο και πιο γρήγορο point guard της Ευρώπης (Καμπάτσο).
Για να είχε τύχη η ομάδα του Εργκίν Αταμάν, απέναντι στην πρωτοπόρο της Euroleague, θα έπρεπε πρώτον, να την περιορίσει πολύ πιο κάτω από τους 88 πόντους που μέχρι το χθεσινό τζάμπολ σκόραρε μακριά από την έδρα της και ενδεχομένως και κάτω από τους 80 (σε τέσσερα νικηφόρα ματς που συνέβη φέτος, η Ρεαλ νίκησε με διαφορά από ενός πόντους την Μπάρτσα μέχρι 6 τον Ολυμπιακό). Οι 90 πόντοι που σκόραραν οι φιλοξενούμενοι «μιλούν» από μόνοι τους...
Δευτερον, να κατεβάσει αισθητά την δημιουργία της (1η στην EL με μ.ο. 22,3 ασίστ), ώστε να μειώσει τα ελεύθερα σουτ που αυξάνουν τα ποσοστά ευστοχίας σε δίποντα και τρίποντα. Το φύλλο της στατιστικής έγραψε 21 ασίστ, 63,9% στα δίποντα με 23/36 (πριν το ματς σούταρε με 60%) και 50% στα τρίποντα με 13/26 (σούταρε με 38,3%)...
Τρίτον, τα ριμπάουντ. Η ομάδα του Τσους Ματέο μάζεψε 8 περισσότερα και υποχρέωσε τον Παναθηναϊκό να μείνει κάτω από το φράγμα των 30, δηλαδή περίπου πέντε λιγότερα από τον μέσο όρο του.
Αν σε όλα τα παραπάνω, προσθέσουμε τις 9 λιγότερες ασίστ των «πρασίνων», το κατώτερο των περιστάσεων 44,8% εντός πεδιάς (Ταβάρες και Πουαριέ έκρυψαν το καλάθι κι έκαναν και 5 κοψίματα), την χαμηλότερη παραγωγικότητα (78π. έναντι 83,6π.) και την κακή βραδιά των τριών guard τους (Σλούκας, Βιλντόζα και Γκραντ είχαν μαζί 15π., 5ας. & 5λ. με 6/19 σουτ), τότε δεν χρειάζεται να επεκταθούμε σε περισσότερα πράγματα για να αναλύσουμε τα αίτια της 3ης εφετινής εντός έδρας ήττας (78-90).
Με τον καλό εαυτό του Σλούκα να αναζητείται εδώ και καιρό (η αλήθεια είναι ότι η διαχείριση του Αταμάν δεν βοηθάει προς αυτή την κατέυθυνση) και το μέγεθος στην θέση “3” να αποτελεί «αχίλλειο πτέρνα», ο Παναθηναϊκός καλείται να ανασυνταχθεί σύντομα, αρχής γενομένης από το επόμενο ματς με την Βιλερμπάν στη Λιόν, το οποίο αυτομάτως αποκτά χαρακτήρα τελικού.
Μετά από 3 σερί ήττες, οι «πράσινοι» κατρακύλησαν στην 13η θέση (σε απόσταση μόλις δύο νικών από την 4η) και πρέπει να βελτιώσουν εντυπωσιακά την εικόνα τους για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των τεσσάρων δύσκολων αγώνων με τους οποίους θα ολοκληρωθεί ο 1ος γύρος.
Με τρία κολλητά παιχνίδια εκτός των συνόρων (κατά σειρά με Βιλερμπάν, Μονακό και Αρμάνι) και εν συνεχεία υποδεχόμενοι τον Ερυθρό Αστέρα στο ΟΑΚΑ, θα πρέπει να είναι ικανοποιημένοι με δύο νίκες (και απολογισμό 8-9) και κατενθουσιασμένοι με τρεις (και θετικό ρεκόρ 9-8) στην μέση της διαδρομής. Θυμίζουμε ότι πέρυσι ήταν στο 6-11.
Πηγή: Gazzetta.gr
