Οι ολυμπιακοί αγώνες στο Μεξικό έμειναν στην ιστορία, καθώς είναι οι αγώνες των ρεκόρ.
Το υψόμετρο των 2.300 μ. βοήθησε στο να πραγματοποιηθούν εξαιρετικές επιδόσεις και εξωπραγματικά ρεκόρ στα σπριντ και στα άλματα. Οι 16οι αγώνες της ολυμπιακής ιστορίας, διεξήχθησαν από τις 12 έως τις 27 Οκτωβρίου στην πόλη του Μεξικού και συμμετείχαν 5.530 αθλητές, 4.750 άνδρες και 780 γυναίκες, από 112 χώρες. Λίγες μέρες πριν την επίσημη έναρξη των αγώνων, σοβαρά επεισόδια έλαβαν χώρα στο Μεξικό. Φοιτητές του Πολυτεχνείου και νεολαίοι που διαδήλωναν κατά της τέλεσης των Αγώνων συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις ασφαλείας στην Πλατεία των Τριών Πολιτισμών στη συνοικία Τλατέλολκο. Τραγικός απολογισμός ήταν τέσσερις διαδηλωτές νεκροί και παραπάνω από 30 τραυματίες, με ανεπίσημες πηγές να κάνουν λόγο για κατά πολύ μεγαλύτερο αριθμό νεκρών και τραυματιών.
OI AΘΛΗΤΕΣ ΠΟΥ… ΤΑ ΕΣΠΑΣΑΝ
Τα ρεκόρ πολλά… και εξωπραγματικά! Ο Μπομπ Μπίμον στο άλμα εις μήκος πέταξε στα 8.90 μ, ο Τζίμι Χάινς έτρεξε τα 100 μ. σε 9.95, ο Τζίμι Σμιθ τα 200 μ. σε 19.83 και ο Λι Ίβανς τα 400 μ. σε 43.86. Οι Αμερικανοί αθλητές εντυπωσίασαν με τα ρεκόρ τους τα οποία έμειναν και στο χρόνο, καθώς χρειάστηκε να περάσει αρκετά μεγάλο διάστημα για να «σπάσουν».
Στο ύψος, ο Αμερικανός Ντι Φόσμπερι λάνσαρε κάτι καινούριο στο αγώνισμα (πέρασμα του πήχυ με την πλάτη), που έκτοτε καθιερώθηκε και πήρε το όνομά του (Φόσμπερι Φλοπ), ενώ ο δισκοβόλος Αλ Έρτερ κατέκτησε χρυσό μετάλλιο για τέταρτη συνεχόμενη Ολυμπιάδα. ΗΠΑ και Σοβιετική Ένωση ήταν στις πρώτες θέσεις των μεταλλίων, ενώ αρκετά καλά τα πήγε και η Ιαπωνία.
Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΤΙΓΜΗ
Μια από τις αξέχαστες στιγμές των ολυμπιακών αγώνων εν γένει, ίσως ήταν στους αγώνες του Μεξικού. Μια εικόνα που δεν ξεχνά κανείς… Έχοντας προηγηθεί οι δολοφονίες των Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και του Τζον Κένεντι, αλλά και ο πόλεμος στο Βιετνάμ και με τα φαινόμενα ρατσισμού αρκετά έντονα στην Αμερική, οι Τόμι Σμιθ και Τζον Κάρλος θέλησαν να δώσουν το δικό τους μήνυμα. Οι δύο Αμερικανοί αθλητές πήραν την 1η και την 3η θέση αντίστοιχα στα 200μ. και κατά την ανάκρουση του εθνικού ύμνου των ΗΠΑ, στάθηκαν με υψωμένη τη γροθιά στην τελετή απονομής τους(φορώντας μαύρα γάντια, μία κίνηση των Μαύρων Πανθήρων) και κατεβασμένο το κεφάλι, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις φυλετικές διακρίσεις.
Οι δύο Αφροαμερικανοί αποβλήθηκαν από το Ολυμπιακό Χωριό και στη συνέχεια τους αφαιρέθηκαν τα μετάλλια, απαγορεύοντας τους τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η κίνηση τους έμεινε στην Ιστορία ως πράξης αντίστασης στον ρατσισμό. Λιγότερο γνωστό είναι πως στην πράξη αντίστασης συμμετείχε και ο Αυστραλός αθλητής, Πίτερ Νόρμαν, ο οποίος τιμωρήθηκε για την πράξη του. Αποκλείστηκε από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου (1972) και η κίνηση του αυτή, να στηρίζει τους συναθλητές του στοίχισε κοινωνικά, καθώς για πολλά χρόνια ήταν στο περιθώριο από την πολιτεία της Αυστραλίας.
ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΛΛΙΑ
Η χώρα μας εκπροσωπήθηκε στους αγώνες με 61 αθλητές και μεγάλη ελπίδα για ένα μετάλλιο, ήταν ο επικοντιστής Χρήστος Παπανικολάου και με επίδοση 5.35 κατετάγη 4ος. Ο Πέτρος Γαλακτόπουλος, κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στην κατηγορία των 70 κιλών της Ελληνορωμαϊκής πάλης. Στους διακριθέντες συμπεριλαμβάνονται και οι Όθων Μοσχίδης (4ος στα 57 κιλά της ελληνορωμαϊκής), Νίκος Καρυπίδης (63 κιλά ελευθέρας πάλης) και ο ιστιοπλόος Τάκης Κουλιγκάς (5ος στα σκάφη τύπου Φιν).
Πηγή κειμένου και φωτογραφίας: sdna.gr
